Πρόσφατα επισκεφθήκαμε με παρέα το Mi Sueno Norte (αυτά τα ΒΠ τους μάραναν!) που έχει ανοίξει δίπλα στο Envy στην Πολιτεία. Το είδαμε στις καινούριες αφίξεις, είχαμε ακούσει και καλά λόγια για το αδερφάκι του στο Κολωνάκι οπότε λέμε ας δούμε τι λέει. Δυστυχώς μόνο όνειρο (=sueno) δεν ήταν αυτά που φάγαμε! Αν και ήταν στις πρώτες μέρες λειτουργίας του εστιατορίου & Σάββατο βράδυ, ευτυχώς που είμαστε 8 άτομα παρέα αλλιώς θα αισθανόμασταν μια κάποια μοναξιά στο μαγαζί! Πήγαμε μεν νωρίς αλλά και κατά τις 12:30 που φύγαμε δεν είχε γεμίσει.
Σαν χώρος, αν και δεν τον λες industrial, η κυριαρχία του λευκού το κάνει κάπως πιο κρύο από ότι θα περίμενε κανείς. Προσωπικά δεν με χαλάει μιας και μου αρέσουν τέτοιοι χώροι, άλλοι πάντως προτιμούν κάτι πιο ζεστό. Το σίγουρο είναι ότι το καλοκαίρι που έχει τεράστιο κήπο έξω θα είναι πολύ καλή επιλογή, ακόμη και τώρα που τον έβλεπες φωτισμένο μέσα από την τεράστια τζαμαρία σε έφτιαχνε (και έδειχνε και το μαγαζί σαφώς μεγαλύτερο). Το σέρβις είναι σε καλά επίπεδα για το μαγαζί (το ότι κάποιος είναι ευγενικός πλέον το αναφέρω στα θετικά αν και έπρεπε να θεωρείται το ελάχιστο σε ένα εστιατόριο!)
Η μουσική καλή, κινείται σε εθνικ-latin ρυθμούς, κάτι αναμενόμενο για το είδος κουζίνας αλλά μην φανταστείτε και τίποτα υπερβολικά ψαγμένο (ώρες ώρες νομίζεις ότι έχουν αναμετάδοση από Kosmos ή Εν Λευκώ, που σίγουρα είναι στα θετικά). Τα πρώτα πιάτα δεν τα έλεγες άσχημα (ούτε και πέταγες τη σκούφια σου). Οι μερίδες μικρές (πρακτικά για ένα άτομο, άντε βία 2 γυναίκες σε δίαιτα). Λαμπερή εξαίρεση οι πιπεριές γεμιστές με μπακαλιάρο (γευστικά καλό), τραγική ήταν όμως η σαλάτα (κυριολεκτικά 2 μαρουλόφυλλα, μια λεπτή φέτα τομάτας και 2 κουταλιές dressing - στην αρχή νομίσαμε ότι μας έκαναν πλάκα). Ενώ είχαμε πάρει σχεδόν όλα τα ορεκτικά του καταλόγου και μερικά x2 είναι απλώς κοροϊδία να σερβίρεις σαλάτα λες και έχεις 8 ανορεκτικούς να κάθονται στο τραπέζι! Πάνω που είχαμε αρχίσει να παγώνουμε με τη σαλάτα ήρθαν και τα κυρίως για το τελειωτικό χτύπημα.
Είχαμε πάρει παέλια για 8 άτομα (μια με θαλασσινά και μια ανάμικτη θαλασσινά και κρεατικά, η κάθε μια για 4 άτομα). Αν δεν είχαμε σκάσει από τα ορεκτικά οι μερίδες θα έφταναν οριακά (τουλάχιστον δεν ήταν σαν την σαλάτα). Πρακτικά τσίμπησαν όλοι από λίγο, διαπίστωσαν ότι αυτό που μας σέρβιραν μόνο παέλια δεν ήταν (πιο μεγάλη επιτυχία θα είχε σαν ριζότο) και σταμάτησαν εκεί. Το σύνολο μας βγήκε (με 2 μπουκάλια κρασί αν θυμάμαι καλά) κοντά στα 50 ευρώ/κεφάλι. Αν το φαγητό ήταν καλύτερο θα έλεγε κανείς και με κρασί δεν είναι υπερβολικό (σαφώς βέβαια πιο πάνω από το μέσο όρο). Τώρα που το φαΐ δεν ενθουσίασε κανέναν (και μάλιστα είχαμε στην παρέα και άτομα που έχουν φάει την Ισπανία με το κουτάλι αλλά και εμπειρία από εστιατόρια είχαν) σίγουρα είναι κοροϊδία να πάει κανείς να φάει εκεί. Αν το καλοκαίρι ανοίξει και έξω και έχει βελτιωθεί και ο σεφ τότε το ξανασυζητάμε!
(Mi Sueno Norte, Κων. Παλαιολόγου 1, Πλ. Πολιτείας, 2103616271, 6941699280)
Τα ίδια και χειρότερα ήταν το καλοκαιρινό τους πριν 2 χρόνια, κάπου στην Βούλα νομίζω; Τραγουδούσε και η Ζανέτ Καπούγια, όλα τα είδη ισπανόφωνης μουσικής με τον ίδιο ρυθμό και το ίδιο ακριβώς στυλ, έτσι που το canción ranchera και η copla española να μοιάζουν με λειωμένα λαχανικά σε παραβρασμένο ρύζι. Παρόμοια με την paella τους. Για να μην θυμηθώ -και φουντώσω- κάποιο ορεκτικό με jamón, που ήταν 3 φλουδίτσες μικρότερες από το νύχι μου. Τα ζυμαρικά μου (είχε πολύ μικρή επιλογή κύριου πιάτου) λύσσα, δεν τρωγόντουσαν. Μόλις είχαμε επιστρέψει από Ισπανία (την οποία επισκεπτόμαστε αρκετά τακτικά τα τελευταία 10 χρόνια) και αυτό συντέλεσε στην μέγιστη απογοήτευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτούς τους ρυθμούς μας είχαν φανεί να κινούνται (με πιο νόστιμο φαγητό και μεγαλύτερες επιλογές) και η Barceloneta αλλά και το Puerta de España (που νομίζω ότι έκλεισε).
Μόνο το Mayor είχε αξιόλογο φαγητό (είχε πριν 3 χρόνια Βάσκο σεφ που ήξερε τη δουλειά του), αλλά ήταν και ακριβό και με αδιάφορη μουσική, αλλά και κόσμο ΒΠ, γεμάτο δηλαδή "τουαλέττες" και ηλικίες άνω των 65-70, που έκαναν εμάς τους κοντά στα 40 με τα τζην και το σπορ ντύσιμο να μοιάζουμε με αναρχοειδή τζόβενα.
Συμπαθητικό μας φάνηκε αυτό που άνοιξε στην Βαλτετσίου στα Εξάρχεια πριν καναδυό χρόνια (με πολλά λάθη στον αρχικό κατάλογο που τους βοήθησε ο ισπανός φίλος να διορθώσουν), με μεριδούλες όμως μικρές και τσιμπημένο λογαριασμό σε σχέση με τις ποσότητες.
Και έτσι καταλήξαμε ότι την καλύτερη ισπανική κουζίνα, με την καλύτερη ισπανόφωνη μουσική σε λογικές τιμές την βρίσκουμε αποκλειστικά και μόνο στο σπίτι μας στην Αθήνα τουλάχιστον.
Γεγονός είναι ότι τα ισπανικά (όπως και πολλά άλλα εστιατόρια κουζίνας) τελικά είναι πιο πολύ "μόδα" και λιγότερο ουσία (δηλ. καλό φαγητό). Τουλάχιστον σπίτι σας τρώτε καλά (και σαφώς πιο φθηνά να υποθέσω!)
ΑπάντησηΔιαγραφή