Μόνο τον Μαυρογεωργίου

Παρασκευή πριν από την έξοδο 3ημέρου κι έχουμε double date στον γυναικολόγο με κουμπάρα και σύζυγο (κολλητά ραντεβού η μια με την άλλη). Κλασσικά ο γυναικολόγος (BTW ο Χασιάκος είναι απλά ο top γυναικολόγος!) μας παίρνει λίγο πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι να μας ειδοποιήσει ότι θα έχουμε σίγουρα καμιά ώρα καθυστέρηση μιας και υπάρχει διακοπή ρεύματος. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται σε 2 ώρες το λιγότερο. Παρά τον πανικό που επικρατεί σε όλους τους δρόμους (γύρισα όλα τον περιφερειακό Υμηττού με τα αυτοκίνητα σταματημένα και ευτυχώς ήμουν με μηχανή) καταφέρνω και φορτώνω και του 6 (μαζί με τα μωρά) στο Α3 και φτάνουμε το κέντρο της Αθήνας σε χρόνο dt (φυσικά προς το κέντρο δεν πήγαινε κανείς τέτοια ώρα.

Όσο περιμένουμε στο ιατρείο τους ψήνω όλους για να πάμε καπάκια θέατρο στο "Μόνο την αλήθεια, Μέρος Ι" του Μαυρογεωργίου. Προσπάθησα να τους πείσω να πάμε και στο Soul μετά αλλά με βρίσανε ότι δεν καταλαβαίνω πως είναι έγκυες! Στην κλασσική ερώτηση "Τι είναι το έργο" απάντησα την περίληψη του έργου "διήγηση του βιβλίου που λέει μόνο την αλήθεια και ξετυλίγει τη ζωή του μεγαλύτερου μάγου που έζησε ποτέ". Αφού έφυγαν αρκετά φυλλάδια για φύλαξη βλαστικών κυττάρων προς το μέρος μου άρχισαν την γκρίνια ότι πάλι σε κουλτούρα τους πάω και δεν αντέχουν (ευτυχώς η κουμπάρα γουστάρει τέτοια έργα οπότε είχα και υποστήριξη). Αφού φτάνουμε στο θέατρο (φυσικά γιατί ο γυναικολόγος τις βρήκε και τις 2 μια χαρά, αλλιώς σίγα μην πηγαίναμε) βλέπουμε πάρα πολύ κόσμο. Με το που αρχίζω να παινεύω την επιλογή βλέπουμε ότι η κοσμοσυρροή ήταν για το "Μανδραγόρα" και όχι για το δικό μας. αυτοί έχασαν!

Ο Μαυρογεωργίου είναι ο δημιουργός της περσινής "Κατσαρίδας" η οποία έπειτα από ένα καλό τους στη Θεσσαλονίκη ξανακατέβηκε Αθήνα στο Βρετάνια μιας και έχει τρελή επιτυχία. Χωρίς να την έχω δει (παρά μόνο διαβάσει κριτικές - θετικές επί το πλείστον) αλλά παρακολουθώντας το "Μόνο την αλήθεια" κατάλαβα ότι πρέπει να δω και την "Κατσαρίδα" (βέβαια παίζουν άλλοι ηθοποιοί εφέτος).

Το έργο παίζεται στο υπόγειο του θεάτρου του Νέου Κόσμου (ακριβώς πίσω από το Σταυρό του Νότου) που είναι κάτι αντίστοιχο με τον εξώστη του Αμόρε (και σε διαστάσεις/χωρητικότητα και σε καλλιτεχνική σύλληψη). Όλοι η ομάδα που παίζει είναι 4 άτομα και μάλιστα τους προλάβαμε να κάνουν φωνητικές πρόβες (κι επειδή έμοιαζε με όπερα άρχισαν πάλι τη γκρίνια οι δικοί μου)! Ξεκινάει η αφήγηση όπου παρακολουθούμε την αφήγηση της ζωής του πιο μεγάλου μάγου που έζησε ποτέ. Για το έργο δεν θα πω πολλά μιας και αξίζει όντως να ζήσετε το σενάριο από κοντά. Σκεφτείτε πάντως κάτι με παραμύθι, μάγους, εξωτικά όντα, κάστρα, κτλ.

Αν και στην αρχή θες χρόνο για να προσαρμοστείς στην ιστορία και στο στυλ της παράστασης, μετά από λίγο βυθίζεσαι πραγματικά μέσα σε ένα παραμύθι το οποίο στηρίζεται στο έξοχο παίξιμο των ηθοποιών και στην εκπληκτική σκηνοθεσία. Το καλύτερο όλων είναι ότι φεύγοντας όλοι νιώθαμε σαν να είχαμε μόλις ξυπνήσει από ένα γλυκό ύπνο όπου μας είχαν διαβάσει ένα παραμύθι για να κοιμηθούμε. Στην εποχή μας σπάνια βλέπεις παράσταση ή ταινία που να σε κάνει να νιώθεις έτσι (κι αν είστε ειλικρινής με τον εαυτό σας, σε όλους αρέσει να τους διαβάζουν παραμύθια για να κοιμηθούν). Το καλύτερο είναι ότι το σενάριο σε βάζει να πλάσεις και αντίστοιχο κόσμο που συμβαίνουν όλα αυτά φυσικά στηριζόμενο και στην σκηνοθεσία. Πρέπει να είναι ίσως η μόνη παράσταση όπου αν πήγαινα την κόρη μου θα βλέπαμε τις ίδιες εικόνες στο μυαλό μας (αν και είναι λίγο μικρή ακόμη για θέατρο)!

Η ομάδα παίζει εκπληκτικά (ο Μαυρογεωργίου εκτός από ικανός σκηνοθέτης & σεναριογράφος είναι και μια χαρά ηθοποιός) και πολύ καλή μουσική από τον Γάκη. Η 4άδα εναλλάσσεται σε αρκετούς ρόλους συνεχώς, χωρίς να κουράζει το θεατή. Είναι επίσης ασύλληπτο το πως το παραμύθι καταφέρνει να συνδυάσει διάφορα ετερόκλητα στοιχεία αρμονικά και να βγάλει γέλιο (μέχρι και κουμπάρους έχει)! Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο και μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι είναι τόσο νέοι (δεν πρέπει να είναι κανείς τους πάνω από 30).

Παρά το ότι η παράσταση είναι το 1ο μέρος (ελπίζω 3λογίας τουλάχιστον!) και τελειώνει εκεί που λες θέλω κι άλλο σίγουρα την βλέπεις ευχάριστα. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι το θέατρο ήταν άδειο (το πολύ 10 άτομα) και είχα και μια κραγμένη πίσω μου που γέλαγε ασταμάτητα λες και τον είχαν βγάλει από αμερικάνικο κωμικό σίριαλ να μας δείχνει πότε πρέπει να γελάμε! Τρέχτε πάντως γιατί οι παραστάσεις τελειώνουν στις 30/3.

Να σημειώσω τέλος, ότι ο σχετικός τύπος συνεχώς ρωτάει τον Μαυρογεωργίου πως αισθάνεται που το καινούριο του έργο δεν είναι μια ακόμη "Κατσαρίδα". Το ότι ένα έργο δεν κόβει εισιτήρια δεν σημαίνει ότι είναι ανώτερο ή κατώτερο από ένα άλλο (ευτυχώς δηλαδή) και θεωρώ εντελώς βλακώδες να προσπαθεί κανείς να υποβιβάσει προσπάθειες από τόσο ταλαντούχα άτομα ή ομάδες!

(ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΩ ΧΩΡΟΣ, Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Φιξ, 210-9212900)