Sex & The City: The Movie

Αν και υποθέτω πως όλοι φανατικοί της σειράς έχουν ήδη δει την ταινία, γράφω από αποθημένο μιας είμαι φανατικός της σειράς (χωρίς να κουνάω την αχλαδιά :-) ). Μιας και η πρεμιέρα ήταν την ίδια μέρα με την παγκόσμια πρώτη εμφάνιση της 2η κόρης μου και θεωρώ ιεροσυλία να την δω σε screener εκδοχή από Internet, καταφέραμε να την δούμε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα (από τα λίγα καλά που έχουν τα multiplex ότι κρατάνε ταινίες αρκετό καιρό - αρκεί να πουλάνε βέβαια). Το Sex & The City πουλάει μια χαρά βέβαια, μιας και η απογευματινή παράσταση στις 6μμ στο Mall είχε αρκετό κόσμο (μάλιστα είχε και αρκετά πιτσιρίκια με SATC look από πάνω μέχρι κάτω, μόνο πλαστική για να φτιάξουν την μύτη της Carrie που δεν είχαν κάνει)!

Έχοντας διαβάσει αρκετές κριτικές εντός και εκτός συνόρων, ήμουν περίεργος να δω πως τελικά θα ήταν η ταινία σε σύγκριση με τη σειρά. Το απότελεσμα κατά την γνώμη μου είναι πως για κάποιον που δεν έχει δει καθόλου τη σειρά ή έχει δει αποσπασματικά επεισόδια στο Star η ταινία είναι κάτω του μετρίου. Ένα κλασσικό 2ωρο με όλα τα αμερικάνικα κλισέ του Χολιγουντ περί αγάπης, έρωτα, κτλ κτλ. Για κάποιον που ξέρει τις ατάκες και των 6 κύκλων απ'έξω η ταινία είναι σούπερ μιας και συνεχίζει απόλυτα εναρμονισμένη στο κλίμα της σειράς και δίνει ένα - αρκετά αναμενόμενο - φινάλε ώστε να κλείσει η σεζόν για τις 4 φίλες.Προσωπικά η επιτυχία της σειράς έχει να κάνει με το ότι εκτός από το fashion victim κοινό που θα ψάξει να δει τα τελευταία ζευγάρια Mahnolo ή τσαντάκια της LV έπιασε αρκετά καλά και το θέμα των σχέσεων από 30 εώς 40 (πιο πριν θα το το κατέτασε σε teen movie και πιο μετά σε ντοκιμαντέρ του Σκαϊ).

Μάλιστα όσο επιφανειακή μπορεί να φανεί σε κάποιον σε πρώτη ανάγνωση, πετυχαίνει διάνα στο πως τα 2 φύλα (και κυρίως το γυναικείο) αντιμετωπίζει τις σχέσης (πριν, μετά, εντός και εκτός γάμου). Οι 4 φίλες καλύπτουν το μεγαλύτερο φάσμα γυναικείων χαρακτήρων και όσο μακρινό φαντάζει το προφίλ της Samantha με τις 0 ώρες δουλειάς που πληρώνουν τα καλύτερα διαμερίσματα σε LA & NYC τοσο πραγματικό αποτυπώνεται το πως μια γυναίκα μπορεί να κολλήσει αιώνια σε κάποιον που τις στάθηκε σε μια δύσκολη ώρα.

Δεν μου άρεσε το γεγονός ότι εκτός από την Charlotte, οι υπόλοιπες είναι εμφανώς γερασμένες (ή botoxαρισμένες) - ακόμη και ο γκόμενος της Samantha - και το ότι ο σκηνοθέτης δεν κατορθώνει στο ελάχιστο να δείξει την Νέα Υόρκη όπως στη σειρά (που μαζί με τις διαφημίσεις μόδας είναι και ότι καλύτερο έχει βγει μάλλον για τη σύγχρονη Νεα Υόρκη). Επίσης, ξεκινάει αρκετά too good to be true αλλά - ευτυχώς - γρήγορα προχωράει στην αποδόμιση και ξανα στήσιμο από την αρχή. Σχετικά με κάτι κριτικές ότι πλασάρεi καταναλωτισμό και έχει αρκετά product placement, αυτό ισχύει για το 90% των ταινιών από ΗΠΑ και τα προϊόντα διαφήμισης δεν είναι ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα από τη μέση ταινία (εύκολα θα μπορούσε να είναι ένα συνεχές τσίρκο διαφημίσεων που να παρελαύνουν όλα τα brands της μόδας, ευτυχώς περιορίζεται στα βασικά).

Για όποιον ψάξει να βρει σεναριακή συνοχή ή βάθος χαρακτήρων δεν θα βρει πολλά μιας και για αυτό έχουν δουλέψει οι σεναριογράφοι στους προηγούμενους 6 κύκλους. Για εμάς τους φανατικούς η ταινία βάζει μια σωστή τελειά εκεί που έπρεπε για να κλείσει ο κύκλος. Το ότι η ταινία είναι 2+ ώρες και περνάει σαν ένα 45λεπτο επεισόδιο και εύκολα την βλέπεις και την ξαναβλέπεις όπως κάθε κύκλο της σειράς, δείχνει ότι δεν είναι αρπαχτή (βλεπε Indiana Jones, Terminator 3 και χιλιάδες αλλά παραδείγματα) αλλά επάξια συνέχεια του 6ου κύκλου.