Σάββατο 28/4 ενώ περιμένουμε τον πελαργό να μας χτυπήσει την πόρτα λέμε να βγούμε όσο προλαβαίνουμε πριν αρχίσουμε τα ξενύχτια με το μωρό! Για νιοστή φορά, όταν αποφασίσω να βγω μόνος με τη γυναίκα μου θα αρχίσει ένας Γολγοθάς! Συνήθως στα πρώτα 10 τηλέφωνα που θα κάνω για κράτηση στις 9-10 το βράδυ θα πάρω αρνητική απάντηση όποτε καταλήγουμε να μαγειρεύουμε σπίτι (που δεν είναι καθόλου άσχημα σε πολλές περιπτώσεις). Απόψε φαίνεται να είναι η καλή μέρα μιας και έπειτα από Enoteca & Απλά Αριστερά Δεξιά βρίσκουμε τραπέζι στο Padre e Padrone. Μιας και είχε πάρει κάτι το αυτί από συνάδελφο ότι είναι club παρά εστιατόριο ρωτάω στο τηλέφωνο αν υπάρχει τραπέζι που να μην έχει δυνατή μουσική και με διαβεβαιώνουν ότι το εστιατόριο είναι σε ξεχωριστό χώρο από το club! Φτάνοντας βλέπουμε ότι ο χώρος του εστιατορίου απέχει 3 μέτρα από την πίστα και το μπάσο ξύπνησε την μικρή. Όπως είμαστε φεύγουμε από Καλλιμάρμαρο που ήταν το Padre (και που ο κατάλογος με 2 μακαρονάδες και 2 ριζότο δεν μας έπεισε καθόλου) και μόλις σε 1 ώρα είμαστε στο Γκάζι!
Αφού περάσαμε καμιά 10αρια μαγαζιά bar-restaurant-rock club-lounge-jazz-ελληνάδικα όλα σε ένα χώρο καταλήγουμε στο Pasta La Vista κυρίως γιατί εκεί βρήκαμε και παρκάραμε. Έπειτα από την 1 ώρα που κάναμε είπαμε να μην το ρισκάρουμε και να πάμε σε ότι βρούμε μπροστά μας. Με το που μπαίνουμε στο εστιατόριο ήταν σχεδόν άδειο με μόνο ένα ζευγάρι στο 2-3 ραντεβού που δεν είχαν αποφασίσει αν θα κάτσει ο ένας στον άλλο, μια γιαγιά που κάπνιζε ασύστολα έπειτα από κάθε μπουκιά και μια οικογένεια με 3 παιδιά. Πλήρης ομοιομορφία δηλαδή!
Ο που στεγάζεται το Pasta La Vista είναι το πρώην Aragosta και μάλλον το δουλεύουν οι ίδιοι (στην πόρτα μια σκληροπυρηνική γκόμενα με σφιχτά στήθη, και σέρβις ένας που φοράει στυλ νεκροθάφτη και ένας ακόμη που νομίζεις ότι αν του φέρεις αντίρρηση θα σου φέρει την pasta καπέλο!). Σαν χώρος είναι καλός, μουσική επίσης καλή (loung, jazz, ethnic) . Ανοίγοντας το menu βλέπουμε copy paste τον κατάλογο του La Pasteria με λίγο καλύτερες τιμές. Έπειτα από την ταλαιπωρία της κίνησης είχαμε αρχίσει να θάβουμε τα πάντα γύρω μας (φαίνεται άλλωστε).
Φτάνει το κουβέρ (μπαγιάτικα ψωμάκια στον φούρνο μικροκυμάτων και πατε ελιάς - παστό όπως ο μπακαλιάρος). Φτάνουν και τα μανιτάρια στη σχάρα τα οποία τρώγονταν μεν αλλά τα είχαν πνίξει στο balsamico. Πεινούσαμε τόσο που τα εξαφανίσαμε όλα γρήγορα αναμένοντας να δούμε τι λέει η μακαρονάδα. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν σαφώς καλύτερο των προσδοκιών μας. Τα μακαρόνια άψογα βρασμένα al dente και η σάλτσα σε σωστή ποσότητα χωρίς να στάζει τοματοπελτέ (η caprese) ή κρέμα γάλακτος (η alfredo με αγκινάρες και σπαράγγια). Εκεί κάπου παρκάραμε τις μπουλντόζες και βγάλαμε τα πιρούνια. Στα γλυκά δεν πήγαμε γιατί δεν θέλαμε να ρισκάρουμε την ανύψωση ηθικού.
All in all το Pasta La Vista είναι ένα τίμιο εστιατόριο (€30 το ζευγάρι με tip για αυτά που πήραμε) που αν προσανατολιστεί σε γρήγορο σερβίρισμα μακαρονάδας αντί σάντουιτς δίπλα στο σταθμό του μετρό που έρχεται θα πάει καλά (και το σέρβις ήταν πραγματικά γρήγορο)
PS1: Θα πρέπει να ζητάμε ποσοστά σε κάθε μαγαζί που πάμε μιας και 10 λεπτά αφού φτάσαμε το μαγαζί γέμισε μέχρι έξω
PS2: Το Γκάζι θυμίζει ακόμη την κατάσταση εστιατορίων του Ψυρρή (ωραίο περιτύλιγμα με σχεδόν μηδενική ποιότητα φαγητού και γεύσης)
(Βουτάδων 58, Γκάζι, 2103462092)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου