The Prytaneion

Τελευταίο update

Σάββατο μεσημέρι καταλήγουμε Πρυτανείο στο Κεφαλάρι μιας και είναι αρκετά καρότσι/baby-friendly και έχει σταθερή ποιότητα (και ποσότητα). Το ότι η γυναίκα μου δεν αντέχει πλέον τις λακκούβες στους δρόμους μιας και μπήκε στον 8ο μήνα συντέλεσε στο γεγονός ότι έπρεπε να πάμε κάπου κοντά.

Αν και όσες φορές πάω παίρνω είτε linguini pesto είτε tagliolini με γαρίδες και σπανάκι αυτή τη φορά πήραμε κρεμμυδόσουπα, δροσερή σαλάτα και strangelo-κάτι pesto. Άξιζε τον κόπο η αλλαγή μιας και τα 3 πιάτα ήταν πολύ καλά (λίγο το pesto μας τη χάλασε). Η κρεμμυδόσουπα αν και την έχει για ορεκτικό, με το μέγεθός της άνετα παίζει και κυρίως. Έχει παπαριασμένα κρουτόν και από πάνω μια στρώση παρμεζάνας που είχε λιώσει και έχει κάνει μια κρούστα που θες να την καταπιείς μονομιάς. Αν και καλοκαίρι ίσως να το βγάλουν από τα πιάτα ημέρας, αν την προλάβετε αξίζει. Το ίδιο και η δροσερή σαλάτα με κάστανο, cottage, πορτοκάλι και διάφορα πράσινα λαχανικά (και ωραίο dressing). Το κυρίως μου είχε σπιτικά & χειροποίητα ζυμαρικά (που δεν ξέρω σε κατηγορία ανήκουν ούτε θυμάμαι ακριβώς το όνομα) αλλά μοιάζουν με τυλιχτές παπαρδέλες. Ήταν όντως χειροποίητα μιας και είχαν άλλη υφή αλλά το πέστο τους δεν μπορώ να πω ότι ήταν το ίδιο καλό όπως έχω συνηθίσει στα linguini (άλλαξαν συνταγή ? δεν ξέρω).

Για τα υπόλοιπα καμία αλλαγή (το ίδιο εξυπηρετικοί όπως πάντα και το ίδιο τεράστιες ποσότητες, μέχρι και doggy bag έπαιξε). Το κοντέρ έγραψε €60 για 2 ορεκτικά και 2 κυρίως που χορταίνουν όμως 4!

Παλαιότερο post στις 24/7/2007

Μάζωξη εχθές το βράδυ με φίλους από Αμερική που κατέβηκαν για διακοπές Ελλαδιστάν και κλείνουμε στο Πρυτανείο του Κολωνακίου. Ήταν η σίγουρη λύση μιας και καλύπτει όλα τα γούστα, έχει σταθερή ποιότητα εδώ και χρόνια, βολεύει σαν τοποθεσία και έχει μερίδες Made in USA (γιατί αλλιώς αρχίζουμε τα ανέκδοτα περί size does matter και Greek καρπούζι Vs Αμερικανικό αρακά κτλ). Ευτυχώς βρήκαμε τραπέζι μέσα γιατί 9:30 το βράδυ πρέπει να είναι γύρω στους 35 στο κέντρο και ήταν απλώς κόλαση να είσαι οπουδήποτε χωρίς κλιματισμό.

Στο Πρυτανείο πάω αρκετά χρόνια και πρώτη φορά θυμάμαι ήταν οικογενειακή έξοδος και από τις πρώτες απόπειρες να φάω αστακομακαρονάδα χωρίς να έχει καθαριστεί ο αστακός. Πρέπει να έδωσα τρομερό θέματα στα γύρω τραπέζια (σκηνές όπως αυτή στο "Τρελές Σφαίρες" που φεύγει ο αστακός και πέφτει στη Βασίλισσα έχουν πολλές δόσεις πραγματικότητας τελικά!). Από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός αλλά - ευτυχώς - ελάχιστα έχουν αλλάξει στο Πρυτανείο. Η ποιότητα παραμένει σταθερή, πελατεία το ίδιο, ο κατάλογος με τις ατελείωτες σελίδες έχει μικρές παραλλαγές, συνήθως σφήνα στη λίστα με τα πιάτα ημέρας. Το μόνο που μου έκανε εντύπωση εχθές είναι ότι η μουσική ήταν αρκετά club ενώ παλιότερα είχε άλλο ύφος (ίσως και να ήταν η ώρα).

Αν και είμαστε γύρω στα 8 άτομα δεν πήραμε τα άπειρα πιάτα. Τελευταίες φορές παίρνω σταθερά τα ίδια (κακώς βέβαια) αλλά εχθές είχα τη δυνατότητα να δοκιμάσω και μερικά ακόμη. Στα ορεκτικά έπαιξαν σταθερά τα μανιτάρια πλευρώτους. Δένουν τέλεια με το balsamico, ωραία ψημένα και αρκετά για όλους. Σπάνια έχω δοκιμάσει καλύτερα. Έπαιξαν και λαχανικά σχάρας (όχι τίποτα το τρομερό αλλά δεν τα λες άσχημα). Σαλάτες πήραμε 2, αυτή που έκανε τη διαφορά ήταν η φωλιά παρμεζάνας με διάφορα λαχανικά, μήλο, καρύδι και σως γιαουρτιού! Δροσιστική, την έπινες με την φωλιά μαζί. Εξαφανίστηκε σε χρόνο ρεκόρ. Σταθερή αξία είναι και οι γαρίδες με σαφράν. Γενικά ο κατάλογος είναι τόσο μεγάλος που δύσκολα τον εξαντλείς εύκολα, ακόμη και με μεγάλες παρέες. Μέχρι σήμερα πχ δεν έχω δοκιμάσει ποτές τις πίτες του.

Τα κυρίως κινήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά με ζυμαρικά και διαφοροποίηση στη σάλτσα. Έπαιξαν 2 φιλέτα κοτόπουλο μόνο. Τα θαλασσινά με το σαφράν ήταν νοστιμότατα, οι πέννες με τη φέτα και ντομάτα/ελιές όπως την περίμενε κανείς και πήραμε και την μακαρονάδα με γαύρο. Ήταν αρκετά καλή, με το σκόρδο να υπερισχύει στα μυρωδικά και έντονη την γεύση του γαύρου. Ίσως να έβγαζε λίγο παραπάνω την γεύση του ψαριού από ότι έπρεπε αλλά είχε το κάτι διαφορετικό που σε έκανε να τη φας όλη (δεν ξέρω αν θα την ξανάπαιρνα όμως). Για το τέλος άφησα το πέστο. Προσωπικά από τα καλύτερα που μπορεί να βρει κανείς (αρκετά βαρύ όμως!). Η γεύση του βασιλικού είναι παντού, η γεύση έντονη και τα ταλιολίνι βρασμένα σωστά (αυτό ισχύει για τα όλα τα ζυμαρικά του μαγαζιού). Το έχω δοκιμάσει πάνω από 10 φορές και συνεχίζω ακόμη να παίρνω το ίδιο πιάτο. Πολύ καλή επιλογή είναι πάντως και τα ζυμαρικά με γαρίδες και σπανάκι.

Γλυκά δεν έπαιξαν αλλά να ξέρετε ότι η μια μερίδα είναι στο μέγεθος ταψιού! Πρόσφατα έβαλαν και σουφλέ σοκολάτας γίγας το οποίο κοντράρει τα ήδη υπέροχα τιραμισού και προφιτερόλ. Συνολικά το Πρυτανείο είναι από τις πιο έντιμες και ποιοτικές προτάσεις για all day στέκι που η σταθερά αμείωτη πελατεία του το αποδεικνύει. Η ποιότητα και στο Κολωνάκι και στο Κεφαλάρι (με λίγο μεγαλύτερη έμφαση στο ψάρι) είναι σταθερή και ο χρόνος το έχει αποδείξει. Οι μερίδες είναι όχι απλώς χορταστικές αλλά τεράστιες, το μενού θα σας έχει καινούριες προτάσεις για αρκετές επισκέψεις και σε μια τιμή λογική για τα δεδομένα της αγοράς. Εχθές πχ πληρώσαμε €35 το κεφάλι που δεν είναι ακριβό (είχαμε και κρασί μέσα). Το ζευγάρι θα βγει συνήθως στα €50 για το κλασσικό 1 σαλάτα - 2 κυρίως - 1 γλυκό (αν αντέξει και το γλυκό, γιατί με τα υπόλοιπα θα έχει σκάσει).

(Πλατεία Κεφαλαρίου, 2108089160-2 & Μηλιώνη 7-9, Κολωνάκι, 2103643353-4)