Baccarat

Τελευταία ενημέρωση:
Δυστυχώς το παλιότερο καλό review που είχα γράψει στις αρχές του χρόνου για το Baccarat μάλλον ήταν το μοναδικό. Από τότε 3 γνωστοί έχουν επισκεφθεί το συγκεκριμένο μαγαζί και όλοι βρήκαν το φαγητό τουλάχιστον μέτριο. Το μοναδικό θετικό σημείο παραμένει το live του, που έχει αρέσει σε όλους αλλά το συνολικό αποτέλεσμα μετριάζεται από το φαγητό. Πρόσφατα, άκουσα τα χειρότερα και για την εξυπηρέτηση.

Φιλικό ζευγάρι έφτασε Σάββατο στις 9:45 και του ειδοποιούν ότι το ρεύμα είχε διακοπή μέχρι τις 8 και δεν θα έχουν όλα τα πιάτα του καταλόγου. Μέχρι εδώ καλά, το "δεν έχω όλα τα πιάτα" δεν σημαίνει όμως ότι δίνω μια χειρόγραφη λίστα με περιγραφή των 4 πιάτων που υπήρχαν (2 κυρίως και 2 σαλάτες) στην οποία δεν αναγράφεται τιμή αλλά και ο ίδιος ο σερβιτόρος δεν αναγνώριζε τα γράμματά του για να δει τι ακριβώς παραγγέλνουν! Τα ευτράπελα συνεχίστηκαν όταν έφεραν τα κυρίως πρώτα και λίγο πριν το - κερασμένο - παγωτό θυμήθηκαν και τη σαλάτα. Για τον σερβιτόρο δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει και για πολλά μιας και είχε πολλαπλούς ρόλους: εξυπηρετούσε, έλυνε διαμάχες σχετικά με τις τιμές, έλεγε 2-3 τραγούδια στα ενδιάμεσα και καθάριζε και τα τραπέζια μετά το τέλος του προγράμματος. Προφανώς ο ιδιοκτήτης προσέλαβε εταιρία consulting για cost reduction μεθόδους (και κάπου στην πορεία ξέμεινε με ένα σερβιτόρο που είχε και καλή φωνή)! Μαζί με όλα αυτά, το φαγητό ήταν ξαναζεσταμένο στο φούρνο μικροκυμάτων.

Όπως μου τα περιέγραψαν οι φίλοι, έχασα μια συγκλονιστική βραδιά γιατί θα είχε πολύ πλάκα να τα ζω από κοντά. Κρίμα, γιατί αν με μια διακοπή συμβαίνουν όλα αυτά, τότε υπάρχει εμφανής έλλειψη εμπειρίας και επαγγελματισμού από την ιδιοκτησία (θα μου πεις στην Ελλάδα περίπου έτσι λειτουργούν τα περισσότερα μαγαζιά). Ελπίζω η ομάδα του live να βρει κάπου καλύτερα να μετακομίσει μπας και δει καμία άσπρη μέρα (αλλιώς βλέπω και τη κοπέλα με την τρομερή φωνή να πλένει πιάτα μετά το κλείσιμο του προγράμματος)!

Παλαιότερο review:
Παραμονή Χριστουγέννων και το ζητούμενο που έθεσε η παρέα είναι ένα μέρος που να έχει κέφι, να έχει ατμόσφαιρα που να μην χρειάζεσαι μάσκα οξυγόνου για παραμονή πέραν των 20 λεπτών, να μπορείς να χορέψεις, να φας καλά και να είναι και σε μια λογική τιμή (όπως καταλάβατε πρόκειται για standards ηλικίας 30+ και όχι 15+). Στην αρχή τους είπα να πάνε να το βρούνε μόνοι τους αυτό το μέρος (και να πάνε να κάνουν και κάτι άλλο αλλά χρονιάρες μέρες που ήταν κρατήθηκα). Μετά από λίγο όμως σκέφτηκα ότι το Baccarat ταιριάζει αρκετά σε αυτή την περιγραφή (τουλάχιστον στα χαρτιά). Ευτυχώς και στην πράξη δεν έπεσα έξω! Αν και είχα διαβάσει για το μαγαζί και πέρυσι ίδια εποχή, τελικά καταλήξαμε Cosa Nostra (καλό αλλά όχι τόσο όσο θα θέλαμέ κυρίως γιατί δεν χορεύει κανείς) οπότε εφέτος είπα ότι θα δοκίμαζα Baccarat.

Η περιγραφή λέει γαλλικό εστιατόριο με live jazz, swing και bossa nova band. Είναι μάλλον από τις λίγες φορές που περιγραφή εστιατορίου στο Αθηνόραμα βγάζει νόημα και μάλιστα πέφτει και μέσα! Όντως ο χώρος μέσα είναι ντυμένος με μεγάλους καθρέπτες, κόκκινο παντού και μάλιστα σε 2 επίπεδα (θυμίζει αρκετά El Pecado). Σε μια γωνία υπάρχει και η μπάντα με ένα κενό από τα τραπέζια που χρησιμεύει σαν πίστα. Με του που κάτσαμε αρχικά νομίσαμε ότι έχουμε έρθει σε εκδήλωση συνταξιούχων! Ήμασταν με διαφορά οι νεότεροι εκεί μέσα (και είχαμε και 40άρα στην παρέα). Όλα τα υπόλοιπα τραπέζια είχαν ηλικίες 50-60, αλλά όλοι κουστουμάτοι και οι "μεγαλοκοπέλες" αρκετά κοκέτες. Όταν μάλιστα είδαμε τι χορός έπαιξε τους βγάλαμε το καπέλο! Σίγουρα αν είστε φοιτητής δεν είναι το μέρος που θα πάτε για να 1ο ραντεβού (εκτός και αν θέλετε καριέρα ζιγκολό). Πάντως ο κόσμος ήταν αρκετά καλός και δεν μας χάλασε το γεγονός ότι ήμασταν οι νεότεροι (αν βάλεις ότι φάνηκα παππούς στο Villa Mercedes πριν 2 μέρες, πήρα το αίμα μου πίσω)!

Την ώρα που πήγαμε (11μμ) μόλις είχε γεμίσει το μαγαζί και είχε αρχίσει να παίζει η μπάντα, η οποία ήταν super! Και ο σαξοφωνίστας και η τραγουδίστρια ήταν άψογοι, κράτησαν μέχρι τις 2:30 χωρίς καμία διακοπή, το πρόγραμμα είχε τη σωστή ροή για να αρχίσει να χορεύει ο κόσμος και το ρεπερτόριο είναι ακριβώς αυτό που διαφημίζουν: jazz, swing, bossa nova, 60's, 70's. Η επιτυχία ήταν ότι χόρεψαν όλοι, ακομπλεξάριστα και τραγούδια που ήταν στο κλίμα των ημερών κιόλας. Τα τραγούδια δεν πλησιάζουν τόσο το στυλ του El Pecado (η διακόσμηση όμως έχει αρκετά όμοια στοιχεία) αλλά πιο πολύ του Cosa Nostra (με τη διαφορά ότι είναι live και χορεύεις αν θες). Οι φωνές είναι πάρα πολύ καλές (μην φανταστείτε τίποτε Fame Story bimbos, σαν χόμπι το κάνουν όλοι από ότι μας είπαν), η επικοινωνία με το κοινό άμεση και γενικά το όλο κλίμα από τον κύριο που απαντά το τηλέφωνο για κράτηση μέχρι και αυτόν που σου ανοίγει την πόρτα (ίσως να είναι και ο ίδιος βέβαια) αρκετό ζεστό και φιλικό.

Το φαγητό ευτυχώς στέκεται και αυτό σε πολύ καλά επίπεδα. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο γαλλικό που μπορείτε να βρείτε και το γεγονός ότι υπήρχε set menu δεν αφήνει δυνατότητες για πολλές δοκιμές. Αυτά που δοκιμάσαμε όμως ήταν όλα πολύ καλά. Ξεκίνησαν με φουά γκρα, πουγκιά καπνιστού σολωμού, μανιτάρια γεμιστά και rolls παρμεζάνας με προσούτο και σπαράγγια, 4 πιάτα που ήταν αρκετά χορταστικά σε ποσότητα, σε τέτοιο βαθμό που το κυρίως χώραγε δεν χώραγε. Οι επιλογές για κυρίως ήταν γλώσσα ποσέ, αστακός με καραβίδες, φραγκόκοτα με μανιτάρια και άλλο ένα με κρέας. Μάλλον πρέπει να ήμουν ο μόνος που παρήγγειλε τη γλώσσα αφού οι υπόλοιποι στην παρέα και στα γύρω τραπέζια είχαν πάρει τον αστακό. Τελικά το μετάνιωσα, όχι γιατί ήταν άσχημη η γλώσσα αλλά γιατί ο αστακός ήταν σαφώς καλύτερος (και σίγουρα δεν περιμένατε εμένα να το επιβεβαιώσω)!

Το βράδυ έκλεισε με 4 γλυκά, από τα οποία τα 2 ήταν αρκετά καλά (μαρέγκα κάστανο, sorbet mohjito) και τα άλλα 2 μέτρια (κάτι σε passion fruit με redberries και κορμός σοκολάτας πορτοκάλι). Σύνολο με 2 φιάλες κρασί μας ήρθε στα €80 το κεφάλι (το μενού ήταν στα €65) ποσό που συγκαταλέγεται στα φθηνά για την ημέρα (πχ στο Ιntercontinental έφτανε και €200+ το άτομο και είμαι πως μπορεί να ήταν καλύτερες γεύσεις αλλά σίγουρα όχι το ίδιο καλό κέφι). Αν υπολογίσουμε και τον παράγοντα διασκέδασης και το ότι την άλλη ημέρα ούτε βήχαμε ούτε θέλαμε 10 Depon για να μας περάσει ο πονοκέφαλος από το τσιγάρο, σίγουρα είναι μια συμφέρουσα επιλογή. Για όποιον ψάχνει ένα μέρος να διασκεδάσει και να φάει καλά (δεν μιλάμε όμως για επίπεδο Aubreuvoir για παράδειγμα) χωρίς να χρειάζεται καταναλωτικό δάνειο, σίγουρα το Baccarat είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή (ίσως καλύτερο και από El Pecado).

Γεγονός είναι ότι η γύρω περιοχή το αδικεί αρκετά (είναι στην αρχή της Λένορμαν, σύνορα Κεραμικού με Κολωνό και την ώρα που συνήθως θα βγείτε για φαγητό θα συναντήσετε από νταβατζήδες, εργαζόμενα "κορίτσια" μέχρι μετανάστες και junkies). Για γυναίκες καλό θα ήταν να έχουν και συνοδεία ή να κατέβουν ακριβώς έξω από την πόρτα. Αυτό είναι μάλλον το μόνο μειονέκτημα (αν και σταδιακά αλλάζει η περιοχή - ελπίζω).

(Baccarat, Γιατράκου 21, Μεταξουργείο, 210-5245934)