Παρά το ότι στο Baccarat (όπως γράφω στο προηγούμενο post) τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, κι ενώ νόμιζα ότι νύχτες όπως αυτές στο El Bandoneon δεν συμβαίνουν συχνά (βλέπε review λίγους μήνες πίσω) ήρθε το Σάββατο που μας πέρασε για να επιβεβαιώσει ότι πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο στον ορίζοντα από αυτό που νομίζεις. Το χειρότερο στην περίπτωση της εξόδου μας λέγεται Priamo Atene και συνεχίζει με Αστυνομία :-)
Πριν παντρευτώ και όσο πήγαινα να πάρω την γυναίκα μου από το πατρικό της στην Αλσούπουλη (που ανήκει στο Δήμο Ν. Ιωνίας και όχι στη Φιλοθέη όπως δηλώνει το Priamo) όταν περνούσα βράδυ έξω από το μαγαζί (γνωστό και σαν Il Priamo αντί για Priamo Atene), χωρίς να ξέρω τι βρίσκεται μέσα στη καταπράσινη αυλή έβλεπα παρκαρισμένα συνηθισμένα αυτοκίνητα του μέσου Έλληνα όπως Ferrari, Carrera Turbo, Maserati και λοιπές κορεάτικες φίρμες. Μετά από αρκετές ταριφιές και αφού μίλησα με τη γυναίκα μου κατάλαβα ότι πρόκειται για μια ιταλική τρατορία, ακριβή μεν αλλά με τρομερό φαγητό. Όπως ακριβώς συνέβη και ανακάλυψα τον "Σπύρο" κοντά στο σπίτι μου, πίστεψα ότι και το Priamo (αφού είχα δει και έμμεσες καταχωρήσεις σε έντυπα) προφανώς πρόκειται για κάτι αντίστοιχο. Έχοντας και σχετικά πρόσφατη την εμπειρία του Il Tinello (που ακόμη μας τρέχουν τα σάλια) είπαμε να τα σκάσουμε και στο Priamo να δούμε τι λέει. Κακώς όμως γιατί το μαγαζί δεν έχει καμία σχέση με ότι περιμέναμε για την ποιότητά και την εξυπηρέτησή του. Μάλιστα είχαμε πάει με super διάθεση μιας και πριν ήμασταν στην έκθεση Athens Erotica (και όχι δεν ήμασταν το μόνο ζευγάρι, πετύχαμε πάρα πολλά ζευγάρια και 2 εγκύους επίσης)
Μπαίνοντας μέσα ο χώρος είναι πολύ ωραία διακοσμημένος και αρκετά ζεστός με αρκετά στοιχεία που υποδηλώνουν κυριλέ τρατορία και αποφεύγοντας τα πολύ τρανταχτά ή design κομμάτια. Τουλάχιστον στο μάτι, και η τελευταία λεπτομέρεια ήταν προσεγμένη, κάτι που σίγουρα σου φτιάχνει τη διάθεση. Περιμένοντας κάνα 30λεπτο που μας είχε στήσει το άλλο ζευγάρι γέμισε το μαγαζί και είχαμε μάθει και τι πιάτα προτείνονται από τα διπλανά τραπέζια. Βλέποντας τον κατάλογο είχα καταλήξει στο τι θα φάμε και στο τι θα πληρώσουμε (δεν παίζει κανένα πιάτο κάτω από €25 με αρκετά να κυμαίνονται στο 50αρικο). Αυτό όμως το ξέραμε και βλέποντας τις μερίδες ήμασταν και σίγουροι ότι δεν θα πάμε για σουβλάκια στο Σουβλάκι On-Line που είναι ακριβώς δίπλα (και έχει πίτα με γαρίδες στα κάρβουνα αντί για γύρο).
Όταν ήμασταν έτοιμοι να παραγγείλουμε έρχεται ο σερβιτόρος που μιλούσε σπαστά ελληνικά και καλά ιταλικά (μπορεί να ήταν και Αλβανός που μεγάλωσε Ιταλία όμως, οπότε δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά για την Ιταλική καταγωγή του). Όταν του είπαμε να μας εξηγήσει τα πιάτα στα ελληνικά ξίνισε λίγο (δεν μας είχαν πει στο τηλέφωνο ότι θέλουμε και το πτυχίο PALSO Level III στα Ιταλικά για να φάμε στο μαγαζί)!
Παραγγείλαμε μια σαλάτα με τοματίνια, μοτσαρέλλα και balsamico, ποικιλία ορεκτικών Priamo (όπου κανείς δεν μας εξήγησε τι έχει η ποικιλία), σπαγγέτι με τομάτα, μοτσαρέλλα και βασιλικό, παπαρδέλες με κολοκυθάκια και γαρίδες και 2 T-Bones. Η σαλάτα και τα ορεκτικά ήταν καλά. Η μεν σαλάτα όχι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά δεν σε χάλαγε κάτι (δεν είχε όμως πραγματικό balsamico) η δε ποικιλία είχε μπουκίτσες από σουφλέ σπανάκι & αυγό, κολοκυθάκια τηγανιτά, τάρτα με σολομό και προσούτο με σπανάκι. Η ποικιλία αξίζει σίγουρα τα λεφτά της με τα κολοκυθάκια να είναι τρομερά. Το κουβέρ δεν είχε έρθει και ενώ το είπαμε σε μια σερβιτόρα δεν έγινε κάτι. Με τη 2 φορά όμως ήρθε και το κουβέρ (ενδιάμεσα από σαλάτα και κυρίως, αλλά τουλάχιστον δεν μας το έφεραν μετά το γλυκό). Όχι ότι χάσαμε και κάτι όμως, άπλά ψωμάκια ήταν χωρίς καν λίγο λάδι ή κάποιο πατέ να τα συνοδεύουν. Μετά τα κουβέρ και πριν τα κυρίως ο σεφ έδωσε και ένα μικρό πιάτο με το ριζότο της ημέρας με λαχανικά προς δοκιμή όλων (μέτριο ήταν, ευτυχώς που δεν το πήρα).
Στα κυρίως ήταν η - δυσάρεστη - έκπληξη. Το πιάτο μου με τα τοματίνια και τη μοτσαρέλλα δεν είχε καμία διαφορά από το αντίστοιχο του La Pasteria (το οποίο δεν είναι άσχημο αλλά δεν ξεχωρίζει σε κάτι). Η παπαρδέλες με κολοκυθάκια και γαρίδες που πήρε η γυναίκα μου ήταν συμπαθητικές, πλην όμως οι γαρίδες δεν ήταν και οι καλύτερες. Τα T-Bone (τεράστια σε μέγεθος) ήρθαν εντελώς σκέτα. Τόσο σκέτα που μας έκανε εντύπωση που δεν μας το σέρβιραν απ' ευθείας επάνω στο σουπλά αλλά τα συνόδευαν και με πιάτό από κάτω. Όταν ρωτήσαμε αν υπάρχει κάτι συνοδευτικό μας είπαν ότι δεν υπάρχει αλλά μας έφεραν μαύρο ρύζι και καρότο που συνοδεύουν τα φιλέτα. Τυρί ή πιπέρι δεν φιλοτιμήθηκαν να φέρουν (ελπίζω αν ζητούσαμε να υπήρχε κάτι). Ενώ είχαμε πάει με την ελπίδα ότι θα συγκρίνουμε τη γευστική μας εμπειρία με Il Tinello τελικά καταλήξαμε να αναρωτιόμαστε αν είναι καλύτερο από το La Pasteria αλλά και εκεί δυσκολευτήκαμε να δώσουμε ξεκάθαρη απάντηση (φυσικά εξαιρώντας τον παράγοντα τιμή).
Το άλλο ζευγάρι παρά την απογοήτευση με το T-Bone τους (το οποίο είπαν ότι δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο) πήρε και ένα lemon pie για το κλείσιμο. Ευτυχώς που δεν πήραμε και άλλα γλυκά μιας και το lemon pie δεν έπεισε κανέναν. Η μαρέγκα από πάνω δεν ήταν σωστά ψημένη (και ήταν και πάχους 5 εκατοστών τουλάχιστον!) και η κρέμα λεμονιού μέτρια (καμία διαφορά από lemon pie που μπορεί να βρει κανείς σε οποιοδήποτε ζαχαροπλαστείο). Αφού είδαμε ότι δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης ζητήσαμε και το λογαριασμό. Για να μας γλυκάνουν έφεραν και μια ωραία (σπιτική μάλλον) γκράπα με σταφύλια μέσα. Σύνολο για 6 πιάτα και γλυκό χωρίς κρασί μας ήρθε στα €220, δηλαδή €55 το άτομο. Το ότι είναι ακριβό το ξέραμε. Το ότι θα τρώγαμε όμως ποιότητα που βρίσκεις με €20 το άτομο δεν το ξέραμε (και τώρα που το μάθαμε σαφώς και δεν θα ξαναπατήσουμε). Με τόσο δυσανάλογη ποιότητα/τιμή το μόνο χειρότερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Small Italy στο Mall. Πραγματικά απόρησα πως ένα τέτοιο μαγαζί έχει κάνει τόσο καλό όνομα και παραμένει γεμάτο ακόμη και τις καθημερινές!
Φεύγοντας είχαν μπλόκο με ραντάρ στον κόμβο της Αττικής Οδού με την Κηφισίας. Αν και δεν είδα το 1ο περιπολικό (με σβηστά τα φώτα) πρόλαβα το 2ο (επίσης χωρίς φώτα) κι έκοψα στα 120. Δυστυχώς και τα 120χλμ/ώρα ήταν υπερβολικά για το όριο των 70 που έχουν στην Κηφισίας (βέβαια σε εκείνο το σημείο, 1πμ, σχεδόν άδεια, τα 120 είναι φυσιολογικότατο). Αφού με άφησαν 2-3 φανάρια μπροστά με σταμάτησαν λίγο πριν στρίψω προς Μελίσσια. Αφαίρεση διπλώματος για 60 ημέρες και €350 πρόστιμο. Τι θέατρο έπαιξε η γυναίκα μου, τι κλαφτήκαμε, δεν χαμπάριζαν τίποτα τα στρουμφάκια. Αφού αρνήθηκα να υπογράψω και τους υπενθύμισα με "ευγενικό" τρόπο πως αντί να κοιτάνε να προφυλάξουν τους πολίτες από κάτι junkια που σκοτώνουν αθώους πολίτες σταματάνε εγκύους καταλήξαμε σπίτι με τα νεύρα μας χάλια (ούτε τον Κυριακάτικο Γαστρονόμο με αφιέρωμα στις πίτσες δεν διάβασα %$^$#%). Ευτυχώς τη Δευτέρα πήγαμε στη Διοικητή και μας έδωσε το δίπλωμα πίσω (τα €175 που πλήρωσα εντός 10ημέρου βέβαια δεν τα γλίτωσα).
(Priamo, Καποδιστρίου 74, Αλσούπολη, Τηλ:210-6842099)
Εμείς τελικά μόλις φέτος καταφέραμε να επισκεφθούμε την Γιορτή. Βρίσκω πολύ εύστοχα τα περιεχόμενα του post σου και θα ήθελα να μοιραστώ και την πρόσφατή μου εμπειρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρχαν πολύ καλά πιάτα, τόσο πρώτα όσο και κύρια. Εγώ είχα την ατυχία να παραγγείλω ένα γιουβετσάκι με μανιτάρια, το οποίο στην ουσία ήταν ριζότο με αρκετό αλάτι ώστε να μην μπορώ να συνέλθω ούτε με 3 λίτρα νερό. Δεν θέλησα να το σχολιάσω , περνούσα καλά και δεν ήθελα να ανοίξω κουβέντα. Αλλά για να σβήσω τη φωτιά που προηγήθηκε ήθελα πραγματικά να φάω ένα δροσερό παγωτό.
Ρώτησα την σερβιτόρο για τα υπάρχοντα παγωτά εισπράττοντας ένα υποτιμητικότατο βλέμμα με αρκετή δόση δυσφορίας. «Τα γλυκά μας είναι εξαιρετικά, από τον chef μας, ξέρετε, τον Γιάννη Μπαξεβάνη, και δεν έχουν καμία σχέση με τα γλυκά που γνωρίζετε».
Μαζεύομαι λίγο και προσπαθώ να ρωτήσω εάν κάποιο από αυτά σερβίρεται με παγωτό. «Μάλιστα, το εκμέκ σερβίρεται με παγωτό». Ναι αλλά δεν θέλω εκμέκ με τους 40 βαθμούς, δόξα τω θεώ ψυγεία έχουμε στον 21ο αιώνα και δεν χρειαζόμαστε γλυκά στούκας που να συντηρούνται εκτός ψύξης.
«Όχι, δεν θα ήθελα εκμέκ, πείτε μου τι παγωτά έχετε».
«Μα δεν έχει σχέση με το εκμέκ που γνωρίζετε».
(Και πως ξέρεις εσύ ποιο εκμέκ γνωρίζω εγώ)
«Δεν πειράζει, θα μου πείτε τι γεύσεις παγωτών υπάρχουν?».
Στραβώνει την μούρη της και μου απαντά «Ε, παγωτό. Πείτε μου τι γεύση θέλετε».
Επαναλαμβάνω για 3η φορά «Θα μου πείτε τι γεύσεις έχετε?» .
«Τι θέλετε , πείτε μου, από παγωτά υπάρχουν όλα!».
Ωραία, λοιπόν θα ήθελα σορμπέ από μούρο μαζεμένο από τα χεράκια μικροσκοπικών πυγμαίων σε νύχτα με πανσέληνο.
Κάποιος από την παρέα βλέποντας το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι μου τη ρωτάει «Καλά, πείτε μας τι γλυκά έχετε».
Και της κάναμε τη χάρη να μας απαριθμήσει τα υπέροχα γλυκά από τον εξαιρετικό της σεφ. Εκείνη έκανε τη χάρη σε εμάς τους πληβείους που δεν έχουμε ξαναπάει σε εστιατόριο celebrity chef να μας διαφωτίσει για τα γλυκά αυτά, να τονίσει πως δεν έχουμε ξαναφάει κάτι παρόμοιο και να μας φορτώσει πάστες αμυγδάλου και μπακλαβάδες που δεν είχαμε καμία όρεξη να φάμε. Εγώ κατάφερα να φάω μόνο τη γλώσσα μου για να μην χαλάσω τη διάθεση της παρέας. Πριν εμφανιστεί στο τραπέζι η Ταλιμπάν των Γλυκών του Μπαξεβάνη, είχαμε ενδιαφέρουσα συζήτηση και ανυπομονούσαμε όλοι να την συνεχίσουμε. Περάσαμε ωραία.
Και εγώ σταμάτησα φεύγοντας στο πρώτο περίπτερο για να φάω ένα άθλιο παγωτό ώστε να μου γίνει μάθημα που δεν έβαλα στην θέση της μία γυναίκα που δεν ξέρει καθόλου να κάνει τη δουλειά της. «Ναι κοριτσάκι μου, τον γνωρίζω τον Μπαξεβάνη και στην καλύβα που έχω μεγαλώσει στο χωριό, όλο και κάποιον alternative μπακλαβά έτρωγα, αλλά τώρα ΘΕΛΩ ΠΑΓΩΤΟ. Θα μου πεις τι γεύσεις έχεις ή πρέπει να πάω στην κουζίνα να διαλέξω ?»
Το σέρβις έμοιαζε σαν κι αυτό που προσφέρουν μερικές ταβέρνες σε "πακετοτουρίστες". 1ον δεν έφεραν ποτέ κατάλογο παρά μόνο τη wine list που ζητήσαμε επίμονα 2ον δεν είχε το κρασί που παραγγείλαμε γιατί κατά δήλωση του σερβιτόρου δεν έχουν παραλειφθεί ακόμα τα γαλλικά κρασιά, ενώ υπήρχε στη wine list 3ον δεν μας ζητήθηκε ποτέ με τι θα συνοδεύαμε το κρασί μας 4ον τα ποτήρια που έφεραν δεν ταίριαζαν για το κρασί που παραγγείλαμε (περιμέναμε πιο ευαισθητοποιημένους σερβιτόρους στο θέμα του κρασιού) 5ον άδειασαν τα ποτήρια του νερού και ουδέποτε ξαναγέμισαν - τουλάχιστον στο τραπέζι μας (επιλεκτικό σέρβις;;;).
ΑπάντησηΔιαγραφή