Stairway to heaven

Αν και τελευταία ούτε χρόνο για DVD δεν έχω με το μωρό, καταφέραμε να το βάλουμε για ύπνο και να δούμε το Road to Guantamo (τρομερή επιλογή θα μου πείτε, 2 ώρες ελεύθερες και βλέπεις το ψυχοπλάκωμα - δίκιο έχετε!). Αν και ήθελα να την δω από καιρό, σαν φανατικός αντι-Αμερικάνος (λέμε τώρα). Δυστυχώς η ταινία δεν με έπεισε ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο συγκλονιστική όσο την είχα φανταστεί. Πρόκειται για ντοκιμαντέρ σε μορφή ταινίας όμως και βασίζεται στην αληθινή ιστορία 3 Βρετανών μουσουλμάνων που ξεκινάνε να πάνε στο γάμο ενός συγγενή τους στο Πακιστάν και καταλήγουν "honeymoon" στο Guantanamo.

Η δράση της ταινίας συνδυάζεται άψογα με στοιχεία ντοκιμαντέρ και η σκηνοθεσία είναι άρτια. Φυσικά δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από τον Winterbottom. Ξεκινάει από την αρχή του ταξιδιού και καταλήγει στην παράνοια των φυλακών και του στρατιωτικού συστήματος. Σε αρκετές φάσεις θυμίζει έντονα το Εξπρές του Μεσονυχτίου σε λιγότερο gore εκδοχή με την ίδια διαστροφή όμως. Λογικό είναι από την άλλη, μιας και από τις φυλακές του '70 στην Τουρκία το Guantamo δεν απέχει σίγουρα 37 χρόνια εξέλιξης. Μπορεί οι συνθήκες να είναι λίγο πιο "άνετες" όχι όμως η συμπεριφορά κι οι μέθοδοι σωφρονισμού. Κατάληξη του έργου είναι η απελευθέρωση των τριών έπειτα από 2 χρόνια ταλαιπωρίας, βασανισμού και παράνομης φυλάκισης χωρίς ποτέ να τους απαγγελθεί κατηγορία.

Το σημείο που δεν πείθει η ταινία είναι το πως 3 άνθρωποι που ξεκινάνε να πάνε σε ένα γάμο στο Πακιστάν αποφασίζουν ξαφνικά να πάνε να δούνε πως είναι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για 3 χωρικούς που απλώς βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα (όπως πχ στο Babel). Μιλάμε για μετανάστες που μένουν στην Αγγλία όπου υπάρχει πλήρης ενημέρωση για τον πόλεμο και ποιες είναι προθέσεις αμερικανών & βρετανών! Βλέποντας επίσης την αντοχή τους και το τι πέρασαν και βγήκαν δυνατότεροι δεν πείθουν για αφελείς που απλώς παρασύρθηκαν από το πλήθος και είπαν να ρίξουν καμιά μολότοφ μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία. Όχι ότι υπάρχει υπόνοια πως υπήρχαν άλλα κίνητρα απλώς φαίνεται άνισο το μέρος του πως καταλήγουν εκεί πέρα και του τι τελικά πέρασαν έπειτα. Πέρα από αυτό παραμένει σίγουρα συγκλονιστικό του τι περνάει ο κόσμος εκεί πέρα (ο Winterbottom τα δείχνει και πιο Westerner-friendly, για μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση μπορείτε να πάρετε το αριστούργημα "Και οι χελώνες μπορούν να πετάξουν").