Altezzione

0Καθημερινή απογευματάκι έχουμε βγει καροτσάδα με τους γείτονες (έχουν το γαμπρό) και μας πιάνει μια περίεργη λιγούρα για μάσα. Αντί για Μαγγίνα ή Σπύρο (που έχει κλείσει για Αύγουστο) κατηφορίζουμε προς το Altezzo, σχετικά κοντά στο σπίτι μας αλλά αρκετή απόσταση για να κάψεις ότι φας εκεί πέρα μέχρι να γυρίσεις πίσω (ειδικά αν σπρώχνεις και καρότσι με μωρό μέσα). Τελικά η ιδέα να αράξουμε εκεί δεν μας βγήκε σε κακό.

Αν και το βλέπω καθημερινά γυρνώντας από τη δουλειά δεν είχε τύχει να κάτσουμε ποτέ. Σαν χώρος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο (ούτε σε χαλάει αλλά ούτε προσέχεις κάτι το αξιοσημείωτο). Ένας χώρος που θα κάτσεις να φας άνετα, αν και τώρα το καλοκαίρι που έχει τραπέζια έξω είναι πιο ωραία μεν αλλά η κίνηση στο κεντρικό δρόμο που ανεβάζει από Μελίσσια σε Νέα Πεντέλη δεν είναι και ότι καλύτερο. Ρωτήσαμε αν είναι οκ που ήρθαμε με 2 καρότσια και μας κοίταξαν περίεργα (του στυλ "Έχουν και τα νεογέννητα δικαίωμα στα εστιατόρια").

Ο κατάλογος περιλαμβάνει κλασσικό ρεπερτόριο ιταλικού εστιατορίου και έχει μάλιστα και πιάτα με φρέσκα ζυμαρικά δικά τους (που είναι όντως φρέσκα και φαίνεται στο βράσιμο και στον ουρανίσκο ότι έχουν διαφορετική υφή). Ξεκινήσαμε με μια κλασσική ρόκα-παρμεζάνα (που κυμαίνεται στον μέσο όρο οποιουδήποτε εστιατορίου θέλει να λέγεται ιταλικό) και για δεύτερα είχαμε σπαγγέτι με φρέσκια ντομάτα, βασιλικό και σκόρδο, πέννες καπρέζε, πίτσα με προσούτο, τυρί ντομάτα και φρέσκα ζυμαρικά με μελιτζάνα, ντομάτα και μπαχαρικά.

Όλα ήταν εύγευστα και αξιοπρεπέστατα με πακέτο μια ευγενική και άμεση εξυπηρέτηση. Η πίτσα ήταν αυτή που ξεχώριζε, κυρίως για την λεπτή και τραγανιστή της ζύμη όπως και για τα νόστιμα υλικά της και σωστό ψήσιμο (ούτε κάρβουνου ούτε ζυμάρι). Χορταστικές ποσότητες επίσης (το κλασσικό μέγεθος που ο άντρας έχει αρχίσει και ξεκουμπώνει το παντελόνι και η γυναίκα έχει αφήσει στο πιάτο τα 3/4 της μερίδας). Αν και το πρώτο κουμπί στο παντελόνι το άνοιξα δεν άντεξα στο πειρασμό του σουφλέ σοκολάτας και τελικά ήταν αυτό που μου άφησε την τελευταία και καλύτερη εντύπωση από όλα τα υπόλοιπα (αν και δεν δοκίμασε κανείς άλλος, αυτοί έχασαν!).

Το σουφλέ θύμιζε αρκετά το αντίστοιχο brownie στο παλιό Deals του Ψυχικού (σε υφή και γεύση). Από πάνω είχε μια τεράστια ποσότητα άγλυκης σαντιγί (αν και σχεδόν ποτέ δεν τρώω σαντιγί η συγκεκριμένη επειδή δεν ήταν γλυκιά κατέβαινε άνετα) και μέσα στη σαντιγί μια μπάλα παγωτό βανίλια. Το μόνο που ίσως να το ξεπερνούσε ήταν αν το σέρβιραν Ουκρανές 2μέτρες και έπαιζαν μεταξύ τους με τη σαντιγί :-). Αφού ξεκούμπωσα και το 2ο κουμπί (λίγο ακόμη και θα μου έπεφτε το παντελόνι) πληρώσαμε τα €35 το ζευγάρι (που είναι πολύ καλή τιμή) και ανηφορήσαμε για το σπίτι. Μέχρι να φτάσουμε κατάφερα να κουμπώσω όλα τα κουμπιά (είχε και ανηφόρα η επιστροφή)!

(Κουντουριώτη 3, Μελίσσια, 2106136565)