Beach report

"Σαν βγεις στον πηγαιμό για το stringακι παλιότερα θα πήγαινες στο YaBanaki", γράφει ο διάσημος ποιητής. Έλα όμως που εφέτος τα πράγματα άλλαξαν! Αφού ξεμπερδέψαμε και με τη 2η γέννα (σε 4ώρες βγήκαν ατσαλάκωτες γυναίκα και κόρη) και είχαμε αρχίσει να παίρνουμε τα πάνω μας (δηλαδή να πηγαίνω για μπάνιο με φίλους μέχρι να κλείσουν τα ράμματα της εγκυμοσύνης) είπα κι εγώ να πάω σε καμία Αθηναϊκή πλαζ να χαζέψω τη θάλασσα, τον ήλιο, την άμμο και αν έχει και κανένα καλλίγραμμο κορμί δεν θα με χαλάσει. Μιας και όλες οι παραλίες στην Αττική σύμφωνα με το ΠΑΚΟΕ έχουν όρια κολοβακτηριδίων αρκετά πάνω του φυσιολογικού ορίου, προφανώς τα θέμα ποιότητα θάλασσας δεν θα απασχολήσει το post αυτό. Όλες οι επισκέψεις στις παραλίες έγιναν 1μμ-4μμ του Σαββάτου που θεωρώ ότι είναι peak time για παραλία εντός Αττικής (και για να συγκρίνουμε μήλα με μήλα και όχι μπανάνες που έλεγε και ο μαθηματικός μας στο δημοτικό).

Πρώτη επίσκεψη ήταν στο Balux cafe, δίπλα ακριβώς από την πισίνα και πάνω στην άμμο. Αν και το συγκεκριμένο μέρος φημίζεται για τον καλό του κόσμο τα πράγματα ήταν χάλια. Τουλάχιστον για τους άντρες. Για τις γυναίκες η αλήθεια παρουσίαζε περισσότερο ενδιαφέρον μιας και ο αρσενικός πληθυσμός ήταν άνω του μέσο όρου (για να μην λετε ότι δεν είναι και gay friendly το blog)! Οι γυναίκες όμως μαύρα χάλια, ο μέσος όρος ηλικίας πλησίαζε επικίνδυνα τα 2α -άντα! Τα ίδια ακριβώς έπαιζαν και στην πισίνα (όπου μάλιστα έπρεπε να είχες κάνει κράτηση στην ξαπλώστρα γιατί αλλιώς δεν θα είχες την ευκαιρία να κολλήσεις κανέναν μύκητα. Ευτυχώς το μενού με ποτά και φαγητά παρουσιάζει ενδιαφέρον (είχε κάτι Mohjito με passion fruit κτλ, πρακτικά ρούμι με σιρόπι φρούτων ήταν). Το σέρβις (αν και όχι γεμάτη η παραλία ή το καφέ) ήταν μέτριο (γενικά η πιο όμορφη παρουσία ήταν μια ξινή που γέμιζε τα ποτήρια νερό).

Αφού στο Balux τα πράγματα δεν με ενθουσίασαν τον επόμενο Σάββατο είπα να δοκιμάσω YaBanaki όπου ήμουν σίγουρος ότι θα έφευγα ανεβασμένος. Δυστυχώς κι εκεί μια από τα ίδια :-( Λίγος σχετικά κόσμος (έβρισκες άνετα ομπρέλα και ξαπλώστρα), string πουθενά στον ορίζοντα, ούτε καμία φοιτήτρια ψυχολογίας από το ανατολικό μπλοκ, τα παιδιά του σέρβις ήταν ζαλισμένα από τον ήλιο και πραγματικά δεν ήξεραν που πάταγαν (πόσο μάλλον να θυμούνται τι έχεις παραγγείλει). Πάτησα και κάτι μπαίνοντας στη θάλασσα οπότε ήρθε κι έδεσε! Τα νερά τουλάχιστον ήταν σε καλά επίπεδα, ειδικά αν πήγαινες και λίγο πιο μέσα. Χώρο για ρακέτες είχε, νερό για να βρέξεις την άμμο δεν είχε όμως! Το μόνο θετικό που ξεχώρισα ήταν πως το νερό που μας έφεραν ήταν όλο πάγος που δεν έλεγε να λιώσει με τίποτα! 3 το είχαμε κάτω από την ομπρέλα και δεν έλεγε να λιώσει με τίποτα! Φεύγοντας δεν είχαμε πιει ούτε το μισό μιας και δεν είχε ξεπαγώσει. Υποθέτω για all day παραμονή στην παραλία τα 0.5 λίτρα πάγου θα είναι αρκετά (όταν ζητήσαμε και 2ο νερό και όχι παγοκολώνα δεν μας ήρθε ποτέ). Τα 12 ευρώ που πάει σύνολο ομπρέλα με ξαπλώστρα είναι υπερβολικά για αυτά που προσφέρει (από οποιαδήποτε πλευρά να το δει κανείς).

Έπειτα από το φιάσκο του YaBanaki σειρά είχε το Θαλαsea λίγο μετά τη Γλυφάδα. Είσοδος 6 ευρώ με ομπρέλα και ξαπλώστρα included μεν αλλά με μεγάλη πινακίδα να γράφει πως δεν υπάρχουν διαθέσιμες ξαπλώστρες (τουλάχιστον το λένε πριν πληρώσεις). Πήραμε το ρίσκο και μπήκαμε. Ομπρέλα βρήκαμε, ξαπλώστρα ούτε για δείγμα, οπότε την βγάλαμε με πετσέτα στην άμμο. Πάντως αν είχαν επενδύσει 500 ευρώ παραπάνω σε ξαπλώστρες, θα έφταναν για όλους. Την ημέρα που πήγαμε πάντως σε πρώτη μούρη είχε αράξει το ΚΑΠΙ Γλυφάδας, Βούλας, Βουλιαγμένης, Χαϊδαρίου και αρκετών άλλων δήμων. Μάλλον γιόρταζαν τα 50 χρόνια λειτουργίας του οργανισμού και τους είχαν βγάλει ομαδικά έξω! Μιας και είχαν πάει από τις 8πμ είχαν πιάσει φυσικά όλα τα πιθανά μέρη που έχει ίσκιο, τις καρέκλες για να αράζουν το πι και ξαπλώστρες για να αράζουν οι ίδιοι. Το θέαμα με γύρισε στα παιδικά μου χρόνια που έβλεπα πάλι κάτι παππούδες να αράζουν σε πλαστικές καρέκλες κάτω από ίσκιο θάμνου και γιαγιάδες να κυνηγάνε τα εγγόνια τους να φάνε τα κεφτεδάκια. Γέλασα μεν, χαλάστηκα μεν μιας και το πήρα απόφαση ότι οι ηλικίες 18-25 φέτος ή δεν πάνε στην Αττική για μπάνιο γιατί διάβασαν τα αποτελέσματα δειγματοληψίας του νερού από τις οικολογικές οργανώσεις ή απλώς πάω στις λάθος παραλίες!

Το τελευταίο update λέει πως το Μπλε στον Άλιμο έχει καλύτερο κόσμο (αλλά το να βουτήξω με κίνδυνο να βγω με 3 χέρια αντί για 2 δεν το ρισκάρω). Next visit θα παίξει Μαύρο Λιθάρι (τόσα χρόνια πήγαινα πριν το πάρει χαμπάρι κανείς και τώρα μου είπαν πως ούτε στον παραλιακό δρόμο επάνω δεν βρίσκεις θέση για την πετσέτα!