Σήμερα γάμος γίνεται

Αν και έχω πάει σε αρκετούς γάμους (παρά τις προτροπές μου πολλοί φίλοι συνεχίζουν και κάνουν το ίδιο λάθος) λίγοι είναι αυτοί που έχουν αξιοπρεπές catering (ο παράγοντας $€ παίζει σημαντικό ρόλο και τα ποσά εύκολα ξεφεύγουν). Γνώμη μου είναι ότι αν το γλέντι είναι καλό, το κακό φαγητό λίγοι (κακεντρεχείς) θα το θυμούνται οπότε δεν υπάρχει λόγος να ξοδέψει κανείς πολλά (αν δεν του περισσεύουν). Αν πάλι το κάνεις φρόντισε να είναι τουλάχιστον σε αξιοπρεπές επίπεδο. Ο γάμος που πήγα την Κυριακή στο Ble ευτυχώς ήταν αξιοπρεπέστατος στο θέμα φαγητού.

Το catering ευτυχώς δεν αναλαμβάνει το ίδιο το Ble αλλά η Intercatering (από τις πιο γνωστές εταιρίες). Σαν χώρος (τα εύσημα στο Ble) ήταν αρκετά καλός (μια πράσινη χερσόνησος μέσα στη θάλασσα περιφραγμένη με θάμνους και δέντρα). Τα τραπέζια, παρά τους 600 περίπου καλεσμένους ήταν σωστά τοποθετημένα χωρίς να εμποδίζουν την κίνηση (είτε των καλεσμένων είτε του προσωπικού).

Το προσωπικό είχε γρήγορο σέρβις και αποδοτικό (και αυτό φάνηκε από το γρήγορο σερβίρισμα όλων των τραπεζιών). Στα υπέρ το ότι υπήρχε και άφθονο αλκοόλ (αρκεί να περιοριζόσουν στα βασικά, όχι σε cocktail - πχ από τον μπαρμαν έμαθα ότι caipirinha και mojito είναι ακριβώς τα ίδια cocktail, με ίδιες αναλογίες και υλικά με μόνη διαφορά ότι στο ένα έχουμε ρούμι και στο άλλο cachaca!). Παράλληλα έπαιζαν και μπουκιές παρμεζάνας, πουγκιά τυριού και μαύρο ψωμί με bric. Όλα χωρίς να σε ενθουσιάζουν αλλά χωρίς να σε απογοητεύουν επίσης.

Ο συγκεκριμένους μπουφές είχε πατάτες ψητές (λίγο πιο γευστικές από άχυρο), ντοματίνια με μοτσαρέλα (συμπαθέστατα), καπνιστό σολομό (πολύ καλός και όχι ιδιαίτερο αλμυρός), ωραίο ψητό σολωμό που στον έκοβαν επί τόπου (όπως και το κλασσικό γουρουνόπουλο), τυρόπιτα (που έμοιαζε πιο πολύ με γαλακτομπούρεκο στην όψη αλλά και στη γεύση), πέννες με ντομάτα (όχι τίποτα το ιδιαίτερο), γαρίδες (πολύ γευστικές με ωραία σως μουστάρδας), ποικιλία τυριών (σε καλό επίπεδο), διάφορα κρεατικά (I'll pass) και ριζότο με μανιτάρια (σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ήταν το hit της βραδιάς - ωραία γεύση που εξαφανίστηκε παρά την τεράστια ποσότητα που υπήρχε). Υπήρχε και σπαγγέτι με θαλασσινά αλλά έπρεπε να κρατήσω χώρο και για τα γλυκά.

Στα μείον της οργάνωσης είναι ότι με του που εξυπηρετήθηκαν όλα τα τραπέζια μάζεψαν όλα τα φαγητά!!! Ότι έφαγες έφαγες, 2ος γύρος δεν υπήρχε! Λίγο αδιανόητο μου φαίνεται αλλά είναι αληθινό. Περνάμε στο τέλος για το γλυκό. Αν και η τούρτα ήταν ένα συνδυασμός κρέμας-σοκολάτας με όχι ιδιαίτερη επιτυχία, τα γλυκά του μπουφέ ήταν άριστα! Και το προφιτερόλ ωραίο αλλά την παράσταση έκλεψαν οι λουκουμάδες με μέλι και παγωτό (τώρα το παγωτό ήταν κάτι ενδιάμεσο από κρέμα γάλακτος και παγωτού, πράγμα ανεπίτρεπτο να το έχουν λιωμένο σε κοινή θεά!). Οι λουκουμάδες όμως είχαν την ελάχιστη δυνατή γεύση τηγανίλας που έσωζε αρκετά την κατάσταση (έφαγα καμιά δεκαριά οπότε θα το καταλάβαινα αν κάτι δεν πήγαινε καλά :-)).

Αν και από τα συμφραζόμενα μπορεί κανείς να πει ότι δεν φαίνεται και τόσο αξιοπρεπές το φαγητό αν το συγκρίνει με διάφορα εστιατόρια που αναλαμβάνουν δεξιώσεις (πχ Πάρνηθα) μιλάμε για μια μεγάλη διαφορά (προς το καλύτερο φυσικά). Αν πάλι θες να έχεις το κάτι καλύτερο που θα κάνει τη διαφορά, οι τιμές που ζητάνε είναι δυσανάλογες με την ποιότητα που θα έχεις στη γεύση. Άρα το αποτέλεσμα κρίνεται θετικό!