Δεν διαβάσατε λάθος, δεν έγραψα The Small Italy αλλά The Salt Italy! Ο λόγος νομίζω είναι κατανοητός, η μια λέξη που χαρακτηρίζει τα πιάτα του συγκεκριμένου εστιατορίου είναι ΑΛΑΤΙ! Σας αρέσουν τα παστά λινγκουϊνι με πέστο ? Θέλετε πολύ αλάτι και λίγο κότόπουλο για γαρνιτούρα ? Ξεκινήστε με το Small Italy στο Mall και μετά αν δεν σας έφτασε πηγαίνετε στη Ράμπα στο Χαλάνδρι! Θα χορτάσετε αλμύρα (αν σας λείπει και η θάλασσα τότε είναι η καλύτερή σας).
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινήσαμε εχθές να πάμε Mall γιατί μας είπαν ότι είναι το ιδανικό μέρος για γονείς με παιδιά και όντως η αναλογία καρότσι προς επισκέπτες ήταν σχεδόν 1:2! Φροντίζω επίσης να εντρυφήσει η μικρή από τώρα στο shopping therapy σαν καθαρόαιμη Ελληνίδα γυναίκα μιας και ξεκινάνε και οι εκπτώσεις από Δευτέρα! Παρένθεση: αν δείτε ότι το Mall πάει να γκρεμιστεί δεν είναι κατασκευαστικό λάθος απλώς έβαλαν πλέον σε λειτουργία το ασανσέρ που είναι στον ηλεκτρικό της Νεραντιώτισσας! Αφού τελειώσαμε τη βόλτα και φλερτάραμε με όλα τα καρότσια που κυκλοφορούσαν λέμε ας πάμε και στον 4ο όροφο να δούμε τι παίζει με τα καινούρια εστιατόρια που άνοιξαν. Φτάνοντας πέφτουμε πάνω στο αγαπημένο μου εστιατόριο: Hooters. Ο συνδυασμός άσχημης σερβιτόρας σε μασσαζοκαλσόν από το telemarketing με πατάτες τηγανισμένες σε λάδι αγωνιστικού δίχρονου 250cc (γιατί με των 500cc χαλάει η γεύση) είναι πραγματικά αχτύπητος.
Προσπερνάμε και βλέπουμε το Envy Cafe (το οποίο είναι στο σημείο που μαζεύεται όλη η κάπνα από το foodcourt του 3ου) και συνεχίζουμε προς το Body Fuel Lounge (άδικα το προσπεράσαμε και αυτό) για να καταλήξουμε στο Small Italy όπου και παρκάραμε. Ο 4ος όροφος έχει το πλεονέκτημα της ησυχίας έναντι του 3ου (αυτό για νεαρές ηλικίες μάλλον είναι μειονέκτημα) αλλά είναι αρκετά χαμηλοτάβανος. Φέρνει κάτι από κατακόμβες αλλά στο πιο Ιαπωνέζικο φουτουριστικό, το ίδιο στριμωχτά όμως! Ευτυχώς τα χρώματα είναι στο ανοιχτό πράσινο και κάπως ανοίγει το μάτι σου για να νιώσεις πιο άνετα.
Το σέρβις είναι απλώς ένα βήμα επάνω από το self-service. Μάλλον αλλάζουν βάρδιες με τους σερβιτόρους του 3ου στις καφετέριες. Δεν το λες τραγικό (πχ δεν μας έλουσαν με καμιά σάλτσα) αλλά είναι τόσο μηχανικό που σίγουρα κι ένα ρομπότ να είχαν βάλει στη θέση του σερβιτόρου δεν θα καταλάβαινες την παραμικρή διαφορά. Το μενού έχει διάφορα ιταλικά πιάτα (της πεπατημένης όμως, μην περιμένετε τίποτα gourmet ιταλικές δοκιμές, κινείται στα πλαίσια του ρόκα-παρμεζάνα, αραμπιάτα και τιραμισού). Στις σαλάτες όμως κάνει την έκπληξη κι έχει σαλάτα με σολομό και πορτοκάλι, που πράγματι ήταν αρκετά καλή. Δεν θα τι συγκρίνετε με την αντίστοιχη του Salumaio (θα ήταν και άδικο μιας και το Salumaio την χρεώνει x10) όμως είναι αρκετά νόστιμη κι ο σολομός (παραδόξως) όχι πολύ αλμυρός. Αν κάτσετε να την πάρετε.
Η χαρά με την σαλάτα δεν κράτησε πολύ. Κατέφτασε το κοτόπουλο (σωστό) Ναπολεόν που ήταν μικρά φιλετάκια το ένα πάνω στο άλλο με ενδιάμεσες στάσεις για μανιτάρια, τομάτα και μοτσαρέλλα. Μαζί έφεραν και τα λινγκουϊνι με ενισχυμένο πέστο και ψιλοκομμένη ντομάτα (το ενισχυμένο από ότι με πληροφόρησε το γκαρσόνι-ρομπότ σημαίνει πιο πολύ πέστο από το κανονικό). Μέσα σε 5 λεπτά είχαμε καθαρίσει 3 μπουκάλια νερό και τα μανιτάρια με τις τομάτες και τη μοτσαρέλλα. Τα υπόλοιπα είχαν μείνει να μας κοιτάνε από το πιάτο. Η γυναίκα μου κατάφερε 2 φιλετάκια κοτόπουλο πριν αρχίσει να ζητάει μάνικα κι εγώ έβαλα 3 πιρουνιές από τα λινγκουϊνι στο στόμα μου (ενισχυμένο με γερές δόσεις αλατιού βέβαια). Τόλμησα και ζήτησα και τυρί που μου έφεραν "ενισχυμένο" πεκορίνο. Με μια κουταλια τελείωσα (που κανονικά θέλω γύρω στα 500gr τυρί για να πω ότι έφαγα ζυμαρικά!). Τουλάχιστον τα λινγκουϊνι ήταν σωστά βρασμένα (κάτι είναι κι αυτό). Το πέστο ήταν ένα σκαλί επάνω από τη σάλτσα Barilla και πολλούς ορόφους κάτω από του Πρυτανείου.
Το μόνο που έσωσε την κατάσταση ήταν ο λογαριασμός. Αν και με τις τιμές του μενού περίμενα γύρω στο 50άρι τελικά πιάσαμε τα €35 το ζευγάρι με tip. Τιμή που τουλάχιστον δικαιολογεί τις περιορισμένες προσδοκίες. Να σημειώσω ότι μας χρέωσαν κανονικά το κουβέρ (πανίνι και κριτσίνια με λάδι - νόστιμα όλα) χωρίς να μας ρωτήσουν. Άρα όπως φαίνεται την καινούρια νομοθεσία την γράφουν εκεί που γράφουμε όλοι μας πολλά πράγματα. Πάντως αποτελεί μια φυσιολογική πρόταση "εστιατορίου" για το target group του Mall: 15-20 και με αυτή την οπτική πρέπει να το δει κανείς.
Γενικά, μιας και Mall θα πηγαίνω τακτικά λόγο μωρού, θέλω να δοκιμάσω και την Ελληνική Κουζίνα του Body Fuel για να έχω ολοκληρωμένη άποψη, αλλά έχω την εντύπωση ότι η ποιότητα του 4ου ορόφου δεν ξεχωρίζει και πολύ από αυτή του 3ου. Τουλάχιστον στο Far East τρως ένα αξιοπρεπές Κινέζικο fast food!
13/7/07
The Salt Italy
Από DraPPer at 8:25 π.μ.
Κατηγορία Εστιατόρια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου