Το 35άρι ...

Μιας και διάβασα καταχώρησή του πρόσφατα και το είχα επισκεφθεί λίγο αφού είχε ανοίξει (αρχές Μάρτη) είπα να γράψω για το 25αράκι, το chic τσιπουράδικο όπως το διαφήμισαν διάφορα lifestyle περιοδικά (που δυστυχώς δεν περιορίζονται μόνο σε στρατόπεδα πλέον αλλά τα διαβάζουν όλοι!).

Το μαγαζί θα το βρείτε σε ένα στενάκι της Γλυφάδας και όχι πάνω στο κύμα όπως πολλοί θα ήθελαν. Σαν μέγεθος είναι μικρό (στις σκάλες για τις τουαλέτες μπορεί να σας πιάσει και κλειστοφοβία) αλλά έχει πολύ ωραίο, μοντέρνο design και σίγουρα θα σας αρέσει. Στα ίχνη που χάραξε ο Βόλος με τα τσιπουράδικά του, ξεκινάτε σαν επιλογή με ή χωρίς γλυκάνισο και συνεχίζετε με αλλαγή μεζέ κάθε φορά που παραγγέλνετε και ένα γύρο τσίπουρο. Στα θετικά ότι ο μεζές δεν είναι απλώς διακοσμητικός σε πιάτο του γλυκού αλλά κανονική μερίδα και μάλιστα νοστιμότατος.

Ξεκινάμε από τα πρώτα όπου πήραμε χταποδάκι με μπαλσάμικο-μέλι (φρέσκο, σωστά ψημένο και νόστιμο), πατατοσαλάτα (όσο πρέπει πικάντικη) και η έκπληξη ήταν οι τηγανιτές πατάτες. Σε αντίθεση με το 90% το εστιατορίων στην Αθήνα, ήταν κομμένες στο χέρι και πλησίαζαν αυτό που πολλοί έχουν κόψει στα σπίτια τους (πατάτες της μαμάς). Και σε γεύση και σε όψη! Στα θετικά το ότι οι πατάτες δεν είχαν μπρατσάκια για να κολυμπάνε στο λάδι (που ούτε καν στον πάτο του πιάτου δεν το έβλεπες).

Αν και προσωπικά δεν είμαι φαν του τσίπουρου (ούτε που δοκίμασα οπότε δεν ξέρω αν ποιοτικά είναι κάτι το αξιοσημείωτο) οι υπόλοιποι της παρέας είχαν κέφια οπότε έπαιξαν 3 γύροι (καλαμαράκια, γυαλιστερές και μύδια παρέλασαν από μπροστά μας).

Από τα κυρίως αυτό που μου έκλεψε τη γλώσσα ήταν το ριζότο με σπανάκι και ντομάτα. Από τις λίγες φορές που ήταν σωστά βρασμένο, η ντομάτα στο βαθμό που πρέπει για να δώσει χρώμα και γεύση με το σπανάκι (και όχι να νομίζεις ότι έχουν σκοτώσει τον ψαρά που φέρνει τα θαλασσινά και στον σερβίρουν στο πιάτο ούτε να μην έχει δέσει καν η ντομάτα!). Το συγκεκριμένο πιάτο εξαφανίστηκε σε χρόνο ρεκόρ και πήραμε και 2ο στο καπάκι.

Εγώ το είχα επισκεφθεί με παρέα από τη δουλειά μεσημέρι που επικρατούσε ησυχία αλλά η μουσική ήταν αρκετά έντονη για να μερακλώσεις με ελληνικά (αν σκέφτεστε κάτι σε φάση Ρακάδικου ή Fishbar δεν πέφτετε και πολύ έξω). Τα μεσημέρια οι τόνοι είναι low profile αλλά το βράδυ όπως με ενημέρωσαν Γλυφαδιώτες φίλοι επικρατεί αρκετό κέφι και χορός (μέχρι και γαρύφαλλα πέφτουν!). Για τιμές μην ρωτήσετε, πλήρωσε άλλος αλλά όπως έκοψα το μενού, δεν πρέπει να βγαίνει πολύ πάνω από τα €25-30 το κεφάλι (εκτός κι αν κατεβάσετε κανένα βαρέλι τσίπουρο!). Γλυκά δεν πρόλαβα να δοκιμάσω γιατί είχαμε σκάσει και δεν έμπαινε τίποτα ακόμη (η κοπέλα του μαγαζιού μας διαφήμισε τους λουκουμάδες και δεν έχω λόγο να μην την πιστέψω).

Συνολικά, ένα άριστο μαγαζί, με φρέσκα θαλασσινά (το ίδιο ισχυρίστηκαν και για τα ψάρια και μάλλον θα έχουν δίκιο), νοστιμότατους μεζέδες, καλό και ζεστό σέρβις που σίγουρα αξίζει επίσκεψη (ακόμη και αν δεν είναι πάνω στην παραλία του Βόλου)!

(Μ. Μπότσαρη 8, Γλυφάδα, 210-8944112)

Προτάσεις εβδομάδας 28/6-4/7

Έπειτα από ένα ταξίδι express στο Μόναχο για δουλειά, επιστρέφω δριμύτερος γιατί πλέον το μωρό σαράντισε και αρχίζω πάλι να βγαίνω (ή έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον :-)).

TV:
Κυριακή 9μμ MEGA Βέρα στο Δεξί - ΤΕΛΟΣ! Βγαίνω από την ντουλάπα μου (greeklish) και το δηλώνω ανοιχτά: είμαι αμετανόητος φαν και γράφω όλα τα επεισόδια κάθε μέρα στο PVR μου! Ας χάσω τους χιλιάδες φανατικούς αναγνώστες του blog (δηλαδή τα ανίψια που δεν έχω ακόμη) ο Άγγελος και η σκρόφα η Αλίκη πρέπει να πεθάνουν!

Αν πάλι δεν έχετε διάθεση για ποιότητα αλά Ακρίτα, τότε οι επιλογές σας είναι:
Εξάντας: Οι σάρκες του Σίβα(ΝΕΤ 28/6 @ 10μμ) όπου έχει αφιέρωμα στον Ινδουϊσμό (ελπίζω όχι όπως μας έχει συνηθίσει η εγχώρια τηλεόραση και celebrities αλλά με σοβαρότητα!), All the invisible Children (FILMNET 28/6 @ 10μμ) 7 μεγάλοι σκηνοθέτες με 7 ιστορίες μικρού μήκους για παιδιά, έχετε δεν έχετε παιδιά απλά μην το χάσετε - το είχα δει πολύ πριν αποφασίσω να κάνω παιδί και είχα πλαντάξει στο κλάμα, ειδικά η ιστορίες του Μεντί Σαρέφ (Αφρική) και του Σπαϊκ Λι είναι απλώς συγκλονιστικές (και δυστυχώς εξίσου αληθινές), Μικρές πληγές (ΕΤ1 30/6 @ 12μμ) υπέροχη γαλλική πολιτική ταινία με αξέχαστους Κριστίν Σκοτ Τόμας και Ντανιέλ Οτεϊγ, Βρώμικος Κόσμος (ΝΕΤ 1/7 @ 11μμ) αστυνομική της κλασσικής γαλλικής σχολής με Ντανιέλ Οτεϊγ και Ζεράρ Ντεπαρντιέ, που θυμίζει αντίστοιχες παλιές με Αλέν Ντελόν (μην πάτε να το συγκρίνετε με το Die Hard 4 βέβαια!)

Εστιατόρια:
Από πρόσφατη επίσκεψη φίλων στην Κουζίνα στο Θησείο άκουσα τα καλύτερα. Με €40 το κεφάλι (με 2 μπουκάλια Visanto) τρως του σκασμού. Προτείνονται τα εξής πιάτα: λουκουμάδες γεμιστοί με τυρί, σπαγγετίνι με Σαντορινιά ντοματάκια, καραμελωμένα ξερά σύκα με ούζο και μπαλσάμικο, φλογέρες με αρνί, πατέ μελιτζάνας και πελτέ ντομάτας, μαριναρισμένες ντομάτες με μπαλσάμικο και Σαλονικιό κουλούρι.

Για όσους πάνε προς Επίδαυρο μεριά, ας κάνουν τον κόπο να σταματήσουν όχι στα ταβερνάκια και στα καφέ πάνω στην παραλία αλλά στο μοναδικό ταβερνάκι που είναι στον κεντρικό παράλληλο δρόμο πριν βγεις στην παραλία (όνομα δεν θυμάμαι, νομίζω η Αυλή ή ο Κήπος κάτι τέτοιο) που έχει τρομερές γεύσεις (φέτα με σουσάμι και μέλι, κολοκυθανθούς γεμιστούς με ρύζι, πατάτες κομμένες στο χέρι, κτλ). Πριν από 2 χρόνια είχα φάει και ακόμη το θυμάμαι!

Θέατρο:
Αύριο και μεθαύριο (όσοι τυχεροί πήρατε εισιτήριο) θα μπορείτε να δείτε την Sylvie Guillem στο Ηρώδειο. Αν και πέρυσι που την είχα δει ήταν μια απόλαυση, φίλοι που την παρακολουθούν χρόνια είπαν ότι παλιότερα οι παραστάσεις ήταν ακόμη καλύτερες, παραμένει βέβαια κορυφή! Παράλληλα στην Επίδαυρο στις 29 & 30, για όσους δεν πρόλαβαν το 2006, μπορούν να δουν την Αντιγόνη του Βογιατζή. Η Επίδαυρος πέρυσι ήταν γεμάτη, η παράσταση πρωτότυπη για τα γούστα μου αλλά τα αρχαία δράματα τα βρίσκω κουραστικά! Δεν μπορώ να πω ότι είναι ότι καλύτερο έχω δει από Βογιατζή αλλά σε συνδυασμό εκδρομής στην Επίδαυρο είναι μια χαρά (για το καστ, την ερμηνεία όλων και τον ρυθμό της κίνησης που στιγματίζει την παράσταση δεν χρειάζεται να πω ότι είναι άψογα)

Κινηματογράφος:
Θα ξεκινούσα με το γαλλικό action flic Μην το πεις σε κανέναν αλλά ήρθε από τη μια στο μυαλό το αξεπέραστο Βρώμικος Κόσμος και από την άλλη βγήκε το Die Hard 4.0 (που ξέπεσα!) 2 ώρες αμερικανιάς για δράση με γέλιο και popcorn δεν είναι τόσο άσχημη ιδέα τώρα που με βάρεσε η ζέστη! Αν πάλι θέλετε να ρίξετε καμιά γκόμενα πηγαίνετε στο Before sunset copy-paste Περιμένοντας στην Νέα Υόρκη .

Μουσική:
Για όσους δεν πρόλαβαν το αφιέρωμα στο Μάνο Λοίζο η Χαρούλα Αλεξίου θα είναι στο θέατρο Πέτρας στις 2/7 (δεν είναι Ηρώδειο αλλά μια χαρά κάνει για την περίσταση! Έχει και Buena Vista Social Club το μενού αλλά μόνο στην Πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων στο Σύνταγμα δεν τους έχουμε δει ακόμη!

Ο Παπαδόπουλος

Το έστειλε δεινός gourmetίστας για τον Παπαδάκη οπότε σας το μεταφέρω. Πριν διαβάσετε να επισημάνω μόνο ότι η Αργυρώ Μπαρμπαρήγου είναι πίσω από την κουζίνα του εστιατορίου (Αθήνας και Πάρου), η οποία έχει πολλά χρόνια εμπειρία, δεν είναι τόσο εμπορική (τα βιβλία της προσπαθεί να τα κρατάει σε λογικές τιμές δίνει έμφαση και σε παιδικές συνταγές) και τελευταία μπορείτε να την δείτε καμιά φορά στο πρωϊνάδικο του Alpha (μάλιστα από ότι έμαθα είναι και σε κόντρα με τη Βέφα, ελπίζω να μην μας τα χαλάσει τώρα μετά από τόσα χρόνια!):

Πρόκειται για τη μεταφορά του γνωστού εστιατορίου στην Πάρο... Πρώτη φορά πήγα τον Απρίλιο και έκτοτε είμαι τακτικός! Ελληνική νησιώτικη κουζίνα με έμφαση στο ψάρι στα καλύτερά της! Ξεκινήστε με το χταπόδι με μέλι, δοκιμάστε οποιαδήποτε σαλάτα (απίστευτο dressing) και θα με θυμηθείτε. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι σε κάθε κυρίως πιάτο βρίσκει κανείς πολύ αυθεντικές γεύσεις. Το πιάτο όμως που σε κάνει σε κάθε μπουκιά να μη θέλεις να καταπιείς είναι ο ροφός με τα φασολάκια γιαχνί. Ακούγεται παράξενο αλλά είναι φανταστικό! Μόνο μειονέκτημα είναι οι τιμές. Λίγο ακριβό (είναι άλλωστε και κοσμικό) αλλά πραγματικά αξίζει! Θυμηθείτε, αν κλείσετε τραπέζι, να ζητήσετε ένα από αυτά που είναι επί της Βουκουρεστίου, με θέα Ακρόπολη. Μην το χάσετε.

Amnesty International

Αν και άσχετο με τη θεματολογία του site μου ηρθε πριν από λίγες ημέρες στο email όπου και το προώθησα. Από τα πιο έξυπνα και περιεκτικά clips που έχω λάβει (και σίγουρα όλοι παίρνουμε αρκετά virals καθημερινά):

Προτάσεις εβδομάδας 21-27/6

Κινηματογράφος:
Όσο ανεβαίνει το θερμόμετρο τόσο χειρότερες είναι οι ταινίες που ανεβαίνουν κάθε εβδομάδα. Αν και από αυτά που ανεβαίνουν σήμερα δεν μπορώ να πω ότι θα πρότεινα κάτι, πηγαίνετε στο καλοκαιρινό Αφροδίτη σου Ρουφ (από τα καλύτερο αν όχι το καλύτερο θερινό της Αθήνας) για να δείτε το Σαπουνόπερα (Δανέζικη με άντρα που θέλει να γίνει γυναίκα). Προφανώς όχι για όλα τα γούστα αλλά τουλάχιστον αν βγει πατάτα θα έχετε φάει υπέροχο σπιτικό παγωτό τριαντάφυλλο που σερβίρουν!

Θέατρο:
Ξεκίνησε από εχθές και μέχρι αύριο στο Μέγαρο η παράσταση του Ζανγκ Γιμού "Σήκωσε το κόκκινα τα φανάρια" (δυστυχώς χωρίς την θεά Γκονγκ Λι) με το εθνικό μπαλέτο της Κίνας. Αν και ακούγεται δύσκολο να βρείτε εισιτήρια υπάρχουν ακόμη για σήμερα και αύριο. Αν θέλετε κάτι για την επόμενη εβδομάδα, κλείστε από τώρα στην παράσταση του William Forsythe "Limb's theorem" επίσης στο Μέγαρο με πρεμιέρα στις 27/6.

TV:
Το ΣΚΑΙ το έχει ρίξει στα ντοκιμαντέρ με γέφυρες (τουλάχιστον δεν δείχνει δελφίνια που είναι κλισέ μέσα στο καλοκαίρι). Οι σειρές έχουν αρχίσει μια μια να τελειώνουν ετοιμαστείτε για το Ρετιρέ και τα Λιονταράκια του Περικλη σύντομα! Θα ησυχάσουμε τουλάχιστον από το Παρα Πέντε. Δεν λέω καλή σειρά (αν και 4-5 επεισόδια έχω δει στις 2 χρονιές που παίζεται) αλλά το παράκαναν - το MEGA δεν άφησε εκπομπή που να μην περάσει κάποιος πριν και μετά το τέλος και πει πόσο τον στιγμάτισε η εμπειρία. Σε σειρά έπαιζαν όχι στους Γιατρούς χωρίς σύνορα! Γέλιο είχε επίσης η μουσική από Babel του Santaolalla σε αρκετά δραματικά σημεία!

"The ring" από τα καλύτερα remakes (στο πρωτότυπο με χάλασαν η ανύπαρκτη ατμόσφαιρα και ένταση) και σίγουρα από τα καλύτερα θρίλερ των τελευταίων ετών (χωρίς να έχουμε σπλατεριές) και με σενάριο που στέκει (για μεταφυσικό θρίλερ πάντα). Τα επόμενα που βγήκαν (είτε τα Αμερικάνικα είτε τα Ιαπωνικά) μη μπείτε καν στον κόπο να τα δείτε (STAR 22/6 @ 11:15μμ)! Για Σάββατο είπε να προτείνω Κουροσάβα στη Βουλή αλλά θα πέσει βαρύς, καλύτερα παγωτάκι και Total Recall με τον παλιό καλό Arnie και την Stone (προ πλαστικών) σε χορταστική action-fi ταινία Holywood (STAR 23/6 @ 10:30μμ). Μαθήματα Πιάνου (ΕΤ1 24/6 @ 8:45μμ) προσωπικά την βρήκα πολύ ωμή (την είχα δει και αρκετά μικρότερος βέβαια) παραμένει κορυφαία στιγμή ερμηνείας για Καϊτελ & Χαντερ (αγαπημένοι ηθοποιοί και οι δύο). Casino από τις καλύτερες στιγμές του Σκορσέζε (ΝΕΤ 26/6 @ 10μμ).

Μουσική:
Buena Vista στο θέατρο softball αν και με τόσες εμφανίσεις πια θα τους έχετε ακούσει όλοι (ακόμη και αυτοί που θα πάνε Jethro Tull!). Κατεβάστε το soundtrack του The Fountain, η ταινία δεν πήγε καλά αλλά η μουσική της είναι πολύ καλή (ειδικά για ηλιοβασίλεμα).

Εστιατόρια:
Αν και είναι χρόνια στο ίδιο μέρος και τελευταία άνοιξε Γλυφάδα και Λαύριο, η ταβέρνα του Θοδωρή και της Ελένης στα Λεγραινά έχει γίνει hot spot ακόμη και για celebrities (που κρατάνε low profile!). Το κατάστημα του Λαυρίου έκλεισε και της Γλυφάδας δεν έχει πιάσει τόσο όσο η αρχική τοποθεσία. Οι τιμές είναι χαμηλές όσο δεν πάει για φρεσκότατα ψαρικά και θαλασσινά, το μέρος είναι στη μέση του πουθενά, το μαγαζί δεν έχει καν ταμπέλα (θα το βρείτε κάνοντας αριστερά από την παραλιακή πριν το Σούνιο στα φανάρια για Λεγραινά και βλέποντας μια ταβέρνα με καλάμια για στέγη και φράχτη). Δύσκολα θα βρείτε τραπέζι μιας και είναι πάντα γεμάτο ειδικά ΠΣΚ, καλό είναι να πάρετε τηλέφωνο (και για να μην κλαίγεστε το νούμερο είναι 22920-51936,51810)

Σκουροπράσινο

Απογευματάκι και φτάνουμε στο Ble του Αλίμου με φίλους από τη δουλειά (βασικά αυτό είπα στη γυναίκα μου, πρακτικά για να οφθαλμόλουτρο είχαμε πάει). Η αλήθεια είναι πως μαζί με το Kitchen Bar είναι μέρος που θα το επισκεφθώ σχετικά συχνά (το συχνά πλεον μεταφράζεται σε μια δυο φορές το μήνα) μιας και είναι κοντά στη δουλειά και τώρα το καλοκαίρι με πιάτο τη θάλασσα είναι μια χαρά για νωρίς το απόγευμα (αν και βλέποντας το προσκλητήριο γάμου ενός φίλου έχει και γαμήλιες εκδηλώσεις - μόλις γυρίσουμε από το γάμο θα σας ενημερώσω για το πως είναι).

Δυστυχώς ή ευτυχώς το μέρος πέρα από τα 14-18χρονια σφιχτά γυναικεία κορμιά (και αυτά όχι πάντοτε σε αφθονία) δεν έχει και πολλά να δείξει. Τελευταίες 5 φορές που έχω πάει η παρέα δοκίμασε (α)διάφορα cocktails, ροφήματα και σνακς (fredoccino, milk shake, daquiry, σουφλέ σοκολάτα, club σάντουιτς, wraps)

Το ότι καταλήξαμε όλοι να παίρνουμε εμφιαλωμένα και να εκθειάζουμε τα συνοδευτικά πατατάκια νομίζω είναι ενδεικτικό του τι συγκινήσεις αποκομίσαμε. Η αποθέωση ήταν στην χθεσινή επίσκεψη όπου ζητάμε milk shake σοκολάτα φράουλα και μας φέρνει milk shake σοκολάτα με μια μπάλα παγωτό φράουλα. Το να τα χτυπήσει και τα 2 μαζί στο blender προφανώς δεν πέρασε από το μυαλό κανενός. Το μόνο καλύτερο ανάλογο περιστατικό που έχω να θυμηθώ είναι στη Ρουμανία όπου ζητήσαμε φραπέ baileys και μας έφεραν φραπέ και ένα ποτήρι Baileys (με την αντίστοιχη χρέωση αλκοόλ)!!!

Προφανώς το να έχει αξιώσεις κανείς από ένα τέτοιο μέρος σε αυτή την ηλικία είναι αστείο. Το θέμα είναι ότι δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα! Μια το shake μια το fredoccino όπου σου άφηνε μια περίεργη γεύση μεταξύ σιροπιού για το βήχα και ίχνος καφέ στο λαιμό τα υλικά προφανώς είναι από το stock στο 1ο άνοιγμα του μαγαζιού (είχε κάνει bulk shopping ο ιδιοκτήτης). Σε παλιότερη δοκιμή είχαν βαφτίσει ένα κομμάτι cake σοκολάτας σε σουφλέ (απλώς το ζέσταιναν στο φούρνο μικροκυμάτων). Το δε daquiry ήταν το κλασσικό από τη μηχανή που σερβίρει γρανίτα φράουλα και λεμόνι (μερικοί τα βαφτίζουν και μαργαρίτα, ανάλογα με το αν είναι λίγο ή πολύ άσχετοι ο ιδιοκτήτης και ο μπαρμαν).

Μιας και δεν υπάρχουν και πολλά ακόμη να γράψω, ας το παίξω αισιόδοξος και να πω ότι αν αποφασίσετε να πάτε για οφθαλμόλουτρο πάρτε κάτι τυποποιημένο (ανθρακούχο, μπύρα, κτλ). Αν αποφασίστε να πάτε για μπάνιο κάντε καμιά διαθήκη καλού κακού. Αν πάλι δεν έχετε φτάσει σε ηλικία να πίνετε αλκοόλ μπορείτε να πάτε να χορέψετε hip hop με τις φίλες σας και να δίνετε χαστουκάκια η μια στο κωλομέρι της άλλης, όπως πολύ ευχάριστα παρακολουθήσαμε εχθές :-) . Ελπίζω μόνο το catering που έχει αναλάβει το γάμο του φίλου να μην είναι στα ίδια επίπεδα (μιας και ο χώρος είναι σίγουρα καλός).

Enron, ask why asshole

Σάββατο βράδυ παρά το ότι το μωρό μας είχε βγάλει νοκ άουτ ο ύπνος δεν ερχόταν οπότε είπα να δω το Enron: the smartest guys in the room στην ΕΤ1 (άρχιζε στις 12μμ και μιας και το είχα και στις προτάσεις της εβδομάδας είπα να δω τι προτείνω :-)). Τελικά το ντοκιμαντέρ ήταν απίστευτο! Σε μερικά σημεία είχε μέχρι και suspense με το τι έδειχνε (ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία).

Δεν ξέρω αν εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι όταν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο ή αν στην Ελλάδα είχαν δώσει περισσότερο βάση οι ειδήσεις στο που κάνει μπάνιο ο Ψινάκης το καλοκαίρι (μάλλον το 2ο) αλλά δεν είχα καν ιδέα για το τι είχε γίνει. Το τι έδειχνε φαίνεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ειδικά για μια χώρα που διαλαλεί το πόσο ασφαλείς είναι οι πολίτες της, πόσο "ελευθερία λόγου" υπάρχει, μηδέν ανοχή στο χρηματισμό και πλήρης διαφάνεια συναλλαγών σε όλους τους επιχειρηματικούς κλάδους! Για τα δε "διαπλεκόμενα" ούτε λόγος να γίνεται!

Ξεκινούσε με την δημιουργία της Enron, την διαμόρφωση της εταιρικής κουλτούρας και συνέχιζε με το πως εξαπατούσε την Wall Street, πότε και ποιο συνέβαλαν σε αυτό και φυσικά τα ξεφούσκωμα. Σταματούσε όταν ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης και δεν είχε όλες τις αποφάσεις (ακόμη δεν έχουν λήξει όλες οι υποθέσεις). Το ντοκιμαντέρ είχε συνεντεύξεις από εργαζόμενους ή συνεργάτες της Enron, ανθρώπους εμπλεκόμενους στην ιστορία μαζί με αποσπάσματα συνεντεύξεων των στελεχών, το τι είχε γραφτεί στον τύπο και μεταδοθεί στην τηλεόραση.

Το όλο σκηνικό φαντάζει απίστευτο ακόμη και για Ελληνικά δεδομένα, πιο πολύ ταιριάζει σε χώρες της Αφρικής και σίγουρα καθόλου με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι για τις ΗΠΑ! Αν και δεν θέλω να χαλάσω την αγωνία, εν ολίγοις έχουμε τα εξής περιστατικά:

- Χρηματισμός πολιτικών (του κου Γιωργάκη Bushτη, πατέρα και υιού, του κου Terminator, κυβερνήτη της California - ντυμένο όμως σαν προεκλογικό support οπότε δεν μιλάμε για χρηματισμό), τραπεζιτών (Merril Lynch, Citibank), ελεγκτών (Arthur Andersen) και αρκετών ακόμη συνειδήσεων

- Εταιρία εισηγμένη στο χρηματιστήριο όπου υπήρχαν χρονιές χωρίς να έχει δημοσιεύσει ισολογισμούς!!!

- Πλαστά λογιστικά βιβλία και μεγέθη για πολλές συνεχόμενες χρονιές

- Εταιρίες μαϊμού όπου περνούσαν τα χρήματα

- Για σειρά ετών η εταιρία δεν είχε κάποια επίσημα έσοδα αλλά η μετοχή της ανέβαινε στα ύψη

- Ψεύτικο black out ηλεκτρικού ρεύματος στην California για μέρες ολόκληρες ώστε να ανέβει η τιμή της ηλεκτρικές ενέργειας και να μπορέσει η Enron να καλύψει τη χασούρα

- Performance bonus της τάξεως των $40 εκατομμυρίων ή redudance bonus $350 εκ !!!

Το μενού έχει και άλλα πολλά. Το μόνο μείον σημείο είναι πως ενώ μας δείχνει ξεκάθαρα την απληστία των στελεχών που έγινε τελικά εταιρική κουλτούρα, αναρωτιέται πως μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο (πως μπορεί σε μια καπιταλιστική χώρα όπως οι ΗΠΑ να υπάρχει απληστία για τα χρήματα ? Περίεργο φαίνεται όντως!). Επίσης δεν στέκεται όσο θα έπρεπε στο ότι η Enron ήταν απλώς η βιτρίνα και ότι εκτός από την Arthur Andersen που έκλεισε, εταιρίες που στήριξαν το όλο εγχείρημα (και φυσικά με το αζημίωτο) όπως η Citibank και η Merril Lynch αλλά και η ίδια η κυβέρνηση Bush που έκανε τον προηγούμενο κυβερνήτη της California (πριν τον Commando) αποδιοπομπαίο τράγο πέρασαν στα πολύ ψιλά γράμματα. Συνολικά αξίζει σίγουρα σαν ντοκιμαντέρ και υπολείπεται μόνο στο τι έγινε κατά και μετά την δίκη (χρονικά αργότερα από το ντοκιμαντέρ έτσι κι αλλιώς).

Μετά το τέλος του ντοκιμαντέρ εύλογα αναρωτιέται κανείς τι απέγινε στη δίκη. Συνοπτικά, ο οικονομικός διευθυντής έφαγε 6 χρόνια, έδωσε $29εκ και μερικά σπίτια και καθάρισε (έκανε και τον χαφιέ για τους άλλους δύο). Ο ιδρυτής της Enron πέθανε από έμφραγμα ένα μήνα αφού είχε βγει η καταδίκη του και πριν προλάβει να δει της φυλακής τα σίδερα. Ο CΕΟ (Νο2 στην υπόθεση) έφαγε 24 χρόνια (αρχικά), αλλά μιας και ο δικηγόρος του ήταν ο ίδιος που είχε αθωώσει και τον OJ Simpson έκανε έφεση και μένει έξω μέχρι να εκδικασθεί και η έφεση! Από τους υπόλοιπους 34 που εκδικάσθηκαν οι περισσότεροι έφαγαν από 0-5 χρόνια και μερικά πρόστιμα. Κάποιες υποθέσεις ακόμη περιμένουν (ψιλοπράγματα όπως πχ τα χρήματα που είχε επενδύσει ο κόσμος στις μετοχές της Enron και δεν πήραν δεκάρα τσακιστή)

Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον πολιτικό να μιλάει για διαπλεκόμενα και φούσκες χρηματιστηρίου, καλό είναι να έχετε δει την ταινία ώστε να μην σκεφθείτε "Θέε μου σε τι χώρα ζω", συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!!!

PS: Όποιος την έχει δει θα καταλάβει και τον τίτλο του άρθρου

Stairway to heaven

Αν και τελευταία ούτε χρόνο για DVD δεν έχω με το μωρό, καταφέραμε να το βάλουμε για ύπνο και να δούμε το Road to Guantamo (τρομερή επιλογή θα μου πείτε, 2 ώρες ελεύθερες και βλέπεις το ψυχοπλάκωμα - δίκιο έχετε!). Αν και ήθελα να την δω από καιρό, σαν φανατικός αντι-Αμερικάνος (λέμε τώρα). Δυστυχώς η ταινία δεν με έπεισε ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο συγκλονιστική όσο την είχα φανταστεί. Πρόκειται για ντοκιμαντέρ σε μορφή ταινίας όμως και βασίζεται στην αληθινή ιστορία 3 Βρετανών μουσουλμάνων που ξεκινάνε να πάνε στο γάμο ενός συγγενή τους στο Πακιστάν και καταλήγουν "honeymoon" στο Guantanamo.

Η δράση της ταινίας συνδυάζεται άψογα με στοιχεία ντοκιμαντέρ και η σκηνοθεσία είναι άρτια. Φυσικά δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από τον Winterbottom. Ξεκινάει από την αρχή του ταξιδιού και καταλήγει στην παράνοια των φυλακών και του στρατιωτικού συστήματος. Σε αρκετές φάσεις θυμίζει έντονα το Εξπρές του Μεσονυχτίου σε λιγότερο gore εκδοχή με την ίδια διαστροφή όμως. Λογικό είναι από την άλλη, μιας και από τις φυλακές του '70 στην Τουρκία το Guantamo δεν απέχει σίγουρα 37 χρόνια εξέλιξης. Μπορεί οι συνθήκες να είναι λίγο πιο "άνετες" όχι όμως η συμπεριφορά κι οι μέθοδοι σωφρονισμού. Κατάληξη του έργου είναι η απελευθέρωση των τριών έπειτα από 2 χρόνια ταλαιπωρίας, βασανισμού και παράνομης φυλάκισης χωρίς ποτέ να τους απαγγελθεί κατηγορία.

Το σημείο που δεν πείθει η ταινία είναι το πως 3 άνθρωποι που ξεκινάνε να πάνε σε ένα γάμο στο Πακιστάν αποφασίζουν ξαφνικά να πάνε να δούνε πως είναι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για 3 χωρικούς που απλώς βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα (όπως πχ στο Babel). Μιλάμε για μετανάστες που μένουν στην Αγγλία όπου υπάρχει πλήρης ενημέρωση για τον πόλεμο και ποιες είναι προθέσεις αμερικανών & βρετανών! Βλέποντας επίσης την αντοχή τους και το τι πέρασαν και βγήκαν δυνατότεροι δεν πείθουν για αφελείς που απλώς παρασύρθηκαν από το πλήθος και είπαν να ρίξουν καμιά μολότοφ μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία. Όχι ότι υπάρχει υπόνοια πως υπήρχαν άλλα κίνητρα απλώς φαίνεται άνισο το μέρος του πως καταλήγουν εκεί πέρα και του τι τελικά πέρασαν έπειτα. Πέρα από αυτό παραμένει σίγουρα συγκλονιστικό του τι περνάει ο κόσμος εκεί πέρα (ο Winterbottom τα δείχνει και πιο Westerner-friendly, για μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση μπορείτε να πάρετε το αριστούργημα "Και οι χελώνες μπορούν να πετάξουν").

Προτάσεις εβδομάδας 14-20/6

Καλό είναι που και που να αφήνετε και κανένα σχόλιο (ειδικά αν δοκιμάσατε κάτι από αυτά που διαβάσατε άντε έστω κι αν με βρίζετε ... λίγο), νιώθω που νιώθω ηλίθιος που κάθομαι και τα γράφω να έχω και λίγη ενθάρρυνση τουλάχιστον :-)

Κινηματογράφος:
Dead Man's Shoes, για όσους γούσταραν το Brick κατά πάσα πιθανότητα θα τους αρέσει και αυτό (κάτι μεταξύ Get Carter και I'll sleep when I am dead με τον Clive Owen). Παίζει και το Σκουρομπλεσχεδονμαυρο για τους πιο συναισθηματικούς κουλτουριάρηδες. Φυσικά, δεν θα χάσω ευκαιρία να θάψω το FantasticFour 2 που στο μέλλον θα γίνει FantasticFive,Six κοκ ώστε το 2010 το Holywood να μας δείξει το Fantastic20 meets Ocean's 19. Άμα πάντως το έκαναν FantasticFour με ερωτικό τετράγωνο την Jessica Alba σε μια γωνία θα είχε μάλλον πιο πολύ ενδιαφέρον!

Θέατρο:
Τέρμα τα χειμερινά θέατρα μιας και αρχίζουν παραστάσεις στο Ηρώδειο (Τρίτη 19/6), το Homeland της Λόρι Άντερσον (πρωτοπόρος μουσικός και γενικότερα καλλιτέχνης) ακούγεται μια καλή ιδέα όπου και πατάτα να βγει δεν θα κλάψετε τα λεφτά σας (εισιτήρια από 20 ευρώ).

TV:
Για να μην ξεχνιόμαστε, απόψε η Θεματική βραδιά (ΕΤ1 @ 9:10μμ) είναι αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία με φιλοξενούμενους και αντίστοιχα ντοκιμαντέρ που δείχνουν κυρίως πως όταν υπάρχει θέληση τίποτα δεν είναι εμπόδιο. Enron (ET1 16/6 @ 12πμ) ντοκιμαντέρ σχετικά με το μεγάλο σκάνδαλο των ΗΠΑ πριν από μερικά χρόνια (προτείνεται για λογιστές και μεγαλοστελέχη!). Ως σύνηθες τα αξιοπρεπή θεάματα τα βάζουν μετά τις 12, οπότε θα περιοριστώ σε Matrix (ALPHA 17/6 @ 10μμ) γιατί έφερε επανάσταση στην επιστημονική φαντασία αλλά και στην σκηνοθεσία (όπως πάντα βέβαια τα επόμενα 2 δεν πλησίαζαν καν το 1ο).

Μουσική:
Νομίζω ότι μετά το πρόγραμμα συναυλιών υπάρχει αρκετό φαϊ για όλο το καλοκαίρι! Αυτή την εβδομάδα οι Placebo είναι must. Κι αν είστε και κάτω των 20 ή κοντά στα 40 και κυκλοφορείτε ακόμη με κάπρι παντελόνια και σανδάλια κάντε μια βόλτα και από Ejekt festival

Εστιατόρια:
Μετά από την εξάπλωση Friday's και Applebee's μαζική αποδοχή φαίνεται να βρίσκει και το Kitchen Bar που άνοιξε και στο Χαλάνδρι. Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Δέχομαι ότι σίγουρα το target group για τέτοια εστιατόρια είναι μεγάλο αλλά δεν υπάρχει κανείς που να ανοίξει αλυσίδα με στόχο την ποιότητα και όχι το εύκολο κέρδος ? Πρόταση για νέο εστιατόριο δεν έχω, έχω όμως πρόταση για υπέροχο δείπνο με θέα Ακρόπολη και σούπερ κουζίνα, που αλλού: Πιλ Πουλ και Βαρούλκο, επιβάλλεται σίγουρα ένα πέρασμα μέσα στο καλοκαίρι μιας και οι υπέροχες γεύσεις τους συνδυάζονται άψογα με την μοναδική θέα!

Bio Resto

Μιας και το Σάββατο πήρα αδειόχαρτο από γυναίκα και κόρη, κατέβηκα στο κέντρο για κάποιες εκκρεμότητες. Μην χάνoντας ευκαιρία είπα να πεταχτώ στο Resto να δοκιμάσω αν οι γεύσεις που είχα πρωτοδοκιμάσει πριν από κανένα 6μήνο περίπου είχαν την ίδια ποιότητα ή αν άλλαξαν προς το χειρότερο έπειτα από καταχωρίσεις στον τύπο (σύνηθες φαινόμενο). Το Resto είναι ο άμεσος συγγενής τους Βιολογικού Κύκλου, αλυσίδας με αποκλειστικά βιολογικά είδη και μάλιστα είναι ο αντίποδας στην πάγια τακτική "ότι είναι βιολογικό το πληρώνεις ακριβά" αφού στο εστιατόριο αυτό χορταίνεις άνετα με €15 (τιμή πραγματικά έκπληξη που δεν έχει αλλάξει όσες φορές το έχω επισκεφθεί!). Είναι επίσης η εξαίρεση στο ότι δεν θα βρεις μόνο κλασσικές βιολογικές φάτσες (συνταξιούχοι, μόλις διάβασαν το 1ο τους βιβλίο περί οικολογίας και μετενσάρκωσης από τον Πύρινο Κόσμο και ψάχνονται) αλλά και νεαρούς φοιτητές από την γύρω περιοχή (ευτυχώς κάτι φοιτήτριες που είδα δεν ήταν από ΚΝΕ μιας και είχαν γαλλικό στο νύχι!)

Το μαγαζί αν δεν στο έχει πει κανείς και δεν έχεις διαβάσει το που είναι, δεν θα μπει στο μάτι σου (βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην είσοδο του Βιολογικού Κύκλου, Ακαδημίας 84). Κι ενώ η γύρω περιοχή περιστοιχίζεται από κλασσικά κτίρια γκρι με αποχρώσεις του νέφους, όταν μπεις στο Resto υπάρχει μια πανδαισία χρωμάτων που σου αλλάζουν την διάθεση (με λίγη φαντασία μέχρι και Αλμοδοβαρικό θα μπορούσε να το πει κανείς!). Μικρό πολύ (ελάχιστα τραπέζια που - ευτυχώς - συνήθως είναι γεμάτα) αλλά και πολύ ζεστός χώρος επίσης.

Το σέρβις παραμένει άψογο και κρέμεται κυριολεκτικά από την ευγενέστατη κοπελίτσα που μόνη της τρέχει για όλα τα τραπέζια (εδώ που τα λέμε σε τόσο μικρό χώρο και 2ο άτομο στο σερβίρισμα θα ήταν δύσκολο να χωρέσει!). Το φαγητό, προς ευχάριστη έκπληξη παραμένει το ίδιο καλό όπως και πριν. Η μελιτζανοσαλάτα είναι όσο καυτερή θέλω (που ίσως παραείναι καυτερή και σκορδάτη για αρκετούς όμως), η ντοματόσουπα δροσιστική και για κυρίως το σπαγγέτι με φρέσκα ντοματίνια και παρμεζάνα εξίσου καλό (και χορταστικό). Η μόνη παραφωνία το ότι οι ντοματίνια έκαναν μακροβούτια στο λάδι, το οποίο όμως το συγχωρείς λόγο αρώματος του λαδιού. Τα ντοματίνια ενώ όλοι τα θεωρούμε ότι είναι μέρος του design ενός τέτοιου πιάτου, τελικά αν είναι πραγματικά και φρέσκα δίνουν άλλη διάσταση (στην περίπτωσή μας άρωμα και γεύση και χωρίς να μετράνε το πόσα ντοματίνια έριξαν μέσα). Να επισημάνω ότι παλιότερα πιάτα όπως ο σολομός και το κοτόπουλο που είχαμε δοκιμάσει σε άλλη επίσκεψη ήταν εξίσου γευστικά. Στο τέλος έχει και κέρασμα μοσχάτου, όπου επί τόπου αγοράζεις και το υπόλοιπο μπουκάλι.

Για όσους δουλεύουν ή περνάνε από το κέντρο είναι από τα καλύτερα σημεία είτε να κάτσεις να φας κάτι ελαφρύ (ή πολλά για να βαρύνεις) είτε να πάρεις κάτι στο χέρι (από πίτες μέχρι χυμούς). Η τιμή τους είναι μοναδική εξαίρεση στον κανόνα του ακριβού βιολογικού (είτε το πάρεις από την πλευρά του ότι τα πάντα εκεί μέσα είναι βιολογικά είτε το δεις από την γεύση που έχουν όταν τα τρως). Αν μπορούσαν να κάθονται και μέχρι λίγο μετά τις 11μμ ανοιχτά για να προλαβαίνεις να τσιμπήσεις και κάτι μετά από θέατρο ή σινεμά θα ήταν τέλεια!

(Resto, Ακαδημίας 84, 210-3810026)

Dominos VS Pizza Fan

Η μεγάλη μάχη πριν από κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα γίνεται για το που θα γίνει η παραγγελία (προσωπικά δεν βλέπω ποτέ ποδόσφαιρο αλλά μου αρέσει η pizza οπότε πάω για την μάσα ή μαζεύω κόσμο σπίτι για να τους τρώω τα κομμάτια όταν παρακολουθούν τη φάση!). Οι δύο επικρατέστερες πιτσαρίες-delivery αυτή την εποχή που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της Αττικής είναι η Domino's και η Pizza Fan. Την Pizza Hut δεν την βάζω καν μέσα μιας και θέλεις 2 ρολά χαρτιού κουζίνας για να στραγγίξεις το λάδι, η pizza είναι 90% ψωμί και 10% τα υπόλοιπα υλικά και όταν την βάζεις στο φούρνο μικροκυμάτων για ζέσταμα τη 2η μέρα (μυστικό τεστ ποιοτικού ελέγχου) δεν τρώγεται.

Αν και όσο ήμουν φοιτητής Αμερική την Domino's την θεωρούσαμε τη χειρότερη (ακόμη και με φοιτητικά κριτήρια!) κατά ένα περίεργο τρόπο στην Ελλάδα πιστεύω ότι είναι από τις καλύτερες (για delivery pizza μιλάμε πάντα βέβαια!). Πάμε να δούμε τη μάχη στα σημεία:

Δίκτυο κάλυψης: Και οι 2 εταιρίες καλύπτουν όλη την Αττική αλλά η Pizza Fan έχει καταστήματα που σχεδόν υπερκαλύπτονται σε ορισμένες περιπτώσεις: Pizza Fan 12 points!

Ποικιλία υλικών: Αρκετά μεγάλη ποικιλία και από τις 2 αλυσίδες, αρκετές για όλα τα γούστα (από hardcore κρεατοφάγους μέχρι και - σχεδόν - veggans). Στα κρεατικά όμως η Dominos έχει μερικές επιλογές ακόμη. Σαν ζύμη υπάρχουν αρκετές επιλογές, η ζύμη σικάλεως όμως της Fan δεν υπάρχει πουθενά αλλού, αντισταθμίζεται όμως από την Deep Dish με το έξτρα τυρί: Domino's 12 points!

Ποιότητα υλικών: Εδώ είμαστε μια από τα ίδια οπότε παίζει ισοπαλία

Τιμή: Κι εδώ οι διαφορές μικρές. Η Domino's έχει αρκετές προσφορές για παραγγελίες νωρίς μέσα στην ημέρα ή από Ιντερνετ η δε Pizza Fan έχει και έναν κατάλογο που μπορείς εύκολα να κάνεις και λίστα γάμου με όλα τα είδη που σου προσφέρει. Προσωπικά προτιμώ την απ'ευθείας έκπτωση, αλλά υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν παντρευτεί ακόμη οπότε μια λίστα στα Pizza Fan είναι καλή εναλλακτική από τα Notos Galleries πχ! Ισοπαλία και πάλι!

Χρόνος αναμονής: Εδώ η Domino's κερδίζει. Ανακοινώνει 30-35 λεπτά και 9/10 θα είναι μέσα σε αυτό το χρονικό όριο. Η Pizza Fan είναι πάλι μέσα αλλά ανακοινώνει 40-45 λεπτά. Φυσικά δεν μιλάμε για περιπτώσεις τελικού Champions League όπου πρέπει να έχεις κάνει κράτηση πίτσας από την προηγούμενη αγωνιστική. Domino's 12 points!

Internet: Κι εδώ πανηγυρικά η Domino's βάζει τα γυαλιά. Κανονική παραγγελιοληψία και μάλιστα με εκπτωτικό κίνητρο, ενώ το site της Pizza Fan είναι ακόμη υπό κατασκευή. Domino's 12 points!

Πανηγυρικά λοιπόν η Dominos κερδίζει. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι η Domino's δεν έχει παντού την ίδια ποιότητα. Η παρμεζάνα που είμαι οπαδός εδώ και καιρό δεν γίνεται ίδια αν στην φέρουν από το κατάστημα του Παγκρατίου, της Ν. Ερυθραίας ή του Φαλήρου (άλλο ψήσιμο με τόση διαφορά που καμιά φορά νομίζεις ότι είναι και άλλη γεύση). Όταν και αν η Fan κάνει αντίστοιχο site (μπορεί και η Domino's να κλείσει το δικό της βέβαια αν δεν πάει καλά) και βελτιώσει λίγο το χρόνο της θα έχουμε επόμενη αναμέτρηση.

Μην ξεχνάμε βέβαια πως σωστή pizza σημαίνει όπως την τρως στην Ιταλία (πολή λεπτή εώς τραγανιστή ζύμη, σαφώς μικρότερο μέγεθος και τα υλικά πιο ξεκάθαρα από τις 5 σως που βάζουν εδώ) και όχι όπως την έχουμε συνηθίσει εδώ (υπάρχουν κι εδώ μερικά μαγαζιά που πλησιάζουν αρκετά το ιταλικό στυλ, όπως πχ το Pizza Pizza Bar στο Διόνυσο)

Οι συναυλίες του καλοκαιριού

Καλοκαιράκι, απογευματάκι προς βράδυ μόλις έχει αρχίσει η δροσούλα, τι καλύτερο να ανεβείτε σε ένα από τα πολλά υπαίθρια θέατρα και χώρους που υπάρχουν για να απολαύσετε τον αγαπημένο σας καλλιτέχνη! Οι συναυλίες του καλοκαιριού, χωρίς να είναι το οριστικό πρόγραμμα, περιλαμβάνουν μουσική για όλα τα γούστα οπότε! Ρίξτε μια ματιά στον παρακάτω κατάλογο και αρχίστε να αποταμιεύετε από τώρα!

Ιούνιος:

8/6 Waterboys (Θέατρο Βράχων), εισιτήριο 30-40€

8/6 Goran Bregovic (Αρχαίο Ωδείο, Πάτρα)

9/6 Goran Bregovic (Θέατρο Βράχων)

9/6 Waterboys (Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη), εισιτήριο 30-40€

12/6 Faithless (Θέατρο Λυκαβηττού)

12/6 Motorhead (Club Principal, Θεσσαλονίκη), εισιτήριο 48€

12/6 Ska Cubano, Locomondo (Θέατρο Βράχων)

13/6 Motorhead (Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας), εισιτήριο 40-45€

13/6 Placebo (Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη)

14/6 Placebo (Θέατρο Λυκαβηττού)

16/6 Underworld, Madness, Beastie Boys (Ολυμπιακά Προπονητήρια Baseball, Ελληνικό)

18/6 Scorpions, Joe Cocker, Juliette and the Licks (Στάδιο Καραϊσκάκη), 40-80€

19/6 Laurie Anderson (Ηρώδειο)

21/6 Alice Cooper (Θέατρο Λυκαβηττού), εισιτήριο 40-45€

21/6 Dolores O’Riordan (Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη), εισιτήριο 30-40€

22/6 Jethro Tull (Θέατρο Λυκαβηττού), εισιτήριο 44€

23/6 Dolores O’Riordan (Θέατρο Λυκαβηττού), εισιτήριο 30-40€

23/6 Evanescence (Στάδιο Καραϊσκάκη), 40-45€

23/6 Jethro Tull (Ηράκλειο Κρήτης)

25/6 Buena Vista Social Club (Θέατρο Softball)

25/6 Jethro Tull (Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη)

26/6 Ayo (Θέατρο Λυκαβηττού), εισιτήριο 33€

26/6 Jethro Tull (Λάρισα)

27/6 Placido Domingo (Καλλιμάρμαρο)

29/6 Cocorosie, Mary & the Boy (Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου), εισιτήριο 25-35€

29/6 George Clinton (Θέατρο Βράχων), 35-40€

29/6 Robert Plant, Europe, Chris Cornell (Τerra Vibe), εισιτήριο 50-80€

30/6 Robert Plant (Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη)

30/6 Ian Gillan, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (Θέατρο Γης, Θεσσαλονίκη)

Ιούλιος:

1/7 Heaven & Hell, Dream Theater, Anathema, Iced Earth, Kinetic (Terra Vibe)

2/7 Groove Armada (Θέατρο Λυκαβητού)

2/7 Lila Dows (Αρχαίο Ωδείο Πάτρας)

3/7 Lila Dows (Κηποθέατρο Παπάγου)

3/7 Metallica (Terra Vibe), εισιτήριο 60-100€

5/7 Iggy Pop and the Stooges (Γήπεδο Baseball), 40-50€

5/7 Fairuz (Ηρώδειο) 5/7 Ojos de Brujo, Palyrria, Αχιλλέας Περσίδης (Θέατρο Βράχων)

6/7 Saint Etienne (Θέατρο Βράχων)

8/7 Cesaria Evora (Θέατρο Πέτρας), 35-40€

9/7 Kaiser Chiefs (Γήπεδο Baseball), 40-50€

9/7 Cesaria Evora (Θέατρο Γης, Θεσσαλονίκη), 35-50€

10/7 Elvis Costello, Allen Toussaint (Ηρώδειο)

10/7 Calexico, Beirut, Sophie Solomon (Γήπεδο Baseball), 35-45€

17/7 Roots, DJ Shadow

17/7 B-52s (Θέατρο Λυκαβητού)

17/7 Avril Lavigne, Rasmus (ΟΑΚΑ), εισιτήριο 60-110€

18/7 James, Air, Tori Amos (ΟΑΚΑ) εισιτήριο 60-110€

19/7 Pink, Sugababes (ΟΑΚΑ), εισιτήριο 60-110€

25/7 Blues Brothers (γήπεδο Softball)

25/7 Norah Jones (Ηρώδειο), εισιτήριο 40-65€

26/7 George Michael (ΟΑΚΑ), εισιτήριο 50-200€

30/7 Zucchero, Lucio Dalla

Πόσο οικολόγοι είμαστε και πόσο θέλουμε να γίνουμε ?!

Μιας και εχθές ήταν ημέρα περιβάλλοντος σε όλα τα ΜΜΕ έπαιζε πληροφόρηση σχετικά το περιβάλλον και πως μπορούμε να γίνουμε πιο φιλικοί προς αυτό. Το ότι η Γερμανία πχ έχει τρομερή επιδότηση για ΑΠΕ (και ειδικά φωτοβολταϊκά με την μισή ηλιοφάνεια της Ελλάδας) ενώ εδώ κοιμούνται όλοι (κοινώς δεν θέλουμε να τα τινάξει η ΔΕΗ αλλά ούτε και τα καινούρια εργοστάσια των εναλλακτικών τώρα που "απελευθερώθηκε" η αγορά)! Το καλύτερο που έλαβα ήταν το παρακάτω email που προφανώς προοριζόταν για Σουηδία ή Αμερική και περιέργως το έστειλαν για Ελλάδα:

Τι μπορώ να κάνω για να εξοικονομήσω ενέργεια;

Ξεκινάμε από απλές ενέργειες:

- Διαβάζουμε και ενημερωνόμαστε.
- Κλείνουμε τις ηλεκτρικές συσκευές από την κατάταση αναμονής (stand-by). Μπορούμε να μειώσουμε την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος 1-2% (κατά την Greenpeace ακόμη και μέχρι 10%!). Περιλαμβάνει την τηλεόραση, το βίντεο και τον υπολογιστή. Αν βαριόμαστε, παίρνουμε ένα πολύπριζο με διακόπτη, βάζουμε πάνω όλες τις συσκευές και κλείνουμε ένα διακόπτη κάθε φορά. Εϊναι απλό.
- Σβήνουμε τα φώτα από τα δωμάτια που δεν χρησιμοποιούμε.

Μέχρι εδώ καλά τα πάμε, εύκολες λύσεις που σε μαζική κλίμακα κάτι κάνουν, μετά αρχίζουν τα ανέκδοτα...

- Αλλάζουμε συνήθειες: περπατάμε, παίρνουμε το ποδήλατο και τα ΜΜΜ. Το τραίνο και το μετρό είναι η καλύτερη λύση για να κάνουμε τις δουλειές μας στο κέντρο της Αθήνας, για να αποφύγουμε την κίνηση.
- Αλλάζουμε συνήθειες: για να κατέβουμε από τους επάνω ορόφους πηγαίνουμε από τις σκάλες. Για να ανέβουμε - αν αντέχουμε - επίσης πάμε από τις σκάλες. Η απλή αυτή καθημερινή άσκηση για το σώμα μας είναι πολύτιμη. Θα νοιώσουμε τόσο καλά που θα θέλουμε να αρχίσουμε και αθλητισμό!

Μα είναι σοβαροί τώρα ?! Να κάψουμε θερμίδες θέλοντας και μη ? Και όλα τα Kinder, Goodisimo και Σπιτικά με Ρίγανη που καταβροχθίσαμε τι θα απογίνουν ?!

- Μειώνουμε το χρόνο που κάνουμε ντους και αποφεύγουμε τα πολλά μπάνια (γεμάτη μπανιέρα). Για να αντιληφθούμε πόσο νερό "σπαταλάμε" όταν απολαμβάνουμε το ντους για πολλή ώρα, αρκεί να βουλώσουμε την αποχέτευση και να αφήσουμε το νερό να γεμίσει την μπανιέρα μας. Μετά να το αδειάσουμε γεμίζοντας μπουκάλια του 1,5 λίτρου. Πόσα μπουκάλια αδειάσαμε; Όλο αυτό το νερό, θα πεταχτεί. Δεν είναι κρίμα;

Κρίμα είναι να πηγαίνεις στη δουλειά άπλυτος και να το παίζεις οικολόγος. Από κάτι τέτοια τους έβγαλαν το όνομα...

- Ανακυκλώνουμε! Διαλέγουμε τα χαρτιά, τα πλαστικά, τα γυαλιά και τα μεταλλικά "απορρίμματα" (ή πιό σωστά, συσκευασίες) ξεχωριστά, τα βάζουμε στην ειδική τσάντα και τα αδειάζουμε στον ειδικό μπλε κάδο στη γειτονιά μας. Αν δεν έχουμε μπλε κάδο στην γειτονιά μας, τα βάζουμε στο αυτοκίνητο και τα πετάμε στον πλησιέστερο μπλε κάδο που θα βρούμε. Είναι τεράστια η οικονομία σε πρώτες ύλες και φυσικούς πόρους. Είναι μία απλή συνήθεια, που είναι επιπλέον και νόμος ( 2939/01).
- Ανακυκλώνουμε μπαταρίες! Δεν τις πετάμε στα σκουπίδια, αλλά τις τοποθετούμε στους ειδικούς "σωλήνες" αποδέκτες που βρίσκονται σε πολλά σημεία (μαγαζιά, δημόσια κτίρια, κα.) κοντά στο σπίτι μας.

Αυτό μια χαρά ακούγεται...

- Κάνουμε κομποστοποίηση! Δεν πετάμε τα οργανικά απορρίμματα της κουζίνας, τα αποφάγια και τα κλαδέματα στα σκουπίδια. Δεν είναι σκουπίδια! Τα βάζουμε σε έναν ειδικό πράσινο (ή μαύρο) κάδο που έχουμε στον κήπο ή το μπαλκόνι μας και τα αφήνουμε να γίνουν λίπασμα. Έτσι απλά και φυσικά. Τα οργανικά που συσσωρεύονται στις χωματερές και τους ΧΥΤΑ ευθύνονται για το αέριο μεθάνιο, ένα από τα αέρια που συμβάλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ας συμβάλουμε στη λύση και όχι στο πρόβλημα.

Από πότε ακριβώς το σπίτι του μέσου Έλληνα έχει και 100τμ κήπο ? Εχει δοκιμάσει κανείς να αφήσει τα σκουπίδια του στο μπαλκόνι τον Αύγουστο με τους 40 βαθμούς ? Κομπόστα θα γίνει ο ιδιοκτήτης που θα τον λιντσάρει η γειτονιά!!!

- Όταν πάμε για ψώνια παίρνουμε μαζί μας πάνινη τσάντα (σαν αυτή που δίνει η ECOWEEK 2007) και δεν ζητάμε πλαστικές σακκούλες.

Για την ακρίβεια παίρνουμε 10 πάνινα τσουβάλια για να χωρέσουν τα ψώνια...

- Δεν κόβουμε δέντρα, αλλά φυτεύουμε δέντρα. Τα δέντρα συγκρατούν το διοξείδιο του άνθρακα που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα (ένα δέντρο συγκρατεί στη διάρκεια της ζωής του ένα τόνο διοξειδίου του άνθρακα!). Επίσης, συγκρατούν την υγρασία στο χώμα, το κρατούν εύφορο και το συγκρατούν από την διάβρωση που προκαλεί η λειψυδρία και στη συνέχεια η ερημοποίηση. Μας κρατάνε σκιά, σκιάζουν τη δυτική όψη του σπιτιού από τον ήλιο (μειώνοντας τη χρήση του κλιματιστικού) και - το πιό σημαντικό - μας προσφέρουν τόσο τον καρπό τους για να χορτάσουμε όσο και την ομορφιά τους για να χαίρεται το μάτι και η ψυχή μας!

Σύμφωνοι, πως ακριβώς ενημερώνονται οι πολίτες για του που και το πότε υπάρχουν ενέργειες δενδροφύτευσης ?!

- Μειώνουμε ή κόβουμε το κάπνισμα, διότι:
(α) Μας κοστίζει ακριβά
(β) Κοστίζει ακριβά στην υγεία μας
(γ) Κοστίζει ακριβά στην υγεία αυτών που εισπνέουν τον καπνό μας (περιέχει 4.000 ενώσεις από τις οποίες οι 40 θεωρούνται καρκινογόνες για τον άνθρωπο, μεταξύ αυτών μονοξείδιο του άνθρακα, πτητικές οργανικές ενώσεις, φορμαλδεϋδη, βενζόλιο, υδραζίνη κ.α.)(δ) Κοστίζει ακριβά στο περιβάλλον (ο καπνός μας και η γόπα μας)
(ε) Μία "αθώα" γόπα που όμως πολλαπλασιάζεται εκθετικά: αν κάθε ένας από εμάς πετάει στο περιβάλλον που ζούμε κάθε χρόνο 7.500 γόπες και μαζί με εμάς άλλοι 4-5 εκατομύρια Έλληνες, η συνολική επιβάρυνση του περιβάλλοντος και των αγαπημένων μας είναι 37,5 δισ. γόπες κάθε χρόνο! Γκουχ-γκουχ...
(στ) Κόβοντας το τσιγάρο θα έχουμε την ενέργεια και όρεξη για περισσότερο περπάτημα, περιπάτους στη φύση και - γιατί όχι; - αθλητισμό.- Όταν το καλοκαίρι πηγαίνουμε στην πλαζ ή στην παραλία, φροντίζουμε να έχουμε μαζί μας μία σακούλα (έστω πλαστική) για να βάζουμε εκεί όλα τα αποφάγια, φλούδια, γόπες, κλπ) ώστε να μην αφήσουμε πίσω μας σκουπίδια (όπως η γνωστή στα παιδιά "οικογένεια Κουτορνήθη")! ΔΕΝ θάβουμε τις γόπες μας στην άμμο, ούτε τα αποφάγια μας. Η θάλασσα θα τα αποκαλύψει. Θα δυσκολέψει αυτούς που θα προσπαθήσουν να καθαρίσουν την παραλία.

Αν κόψουμε και την Νο1 συνήθεια του Έλληνα χαθήκαμε ... σε λίγο θα μας κάνουν Αμερική και θα απαγορεύσουν το καπνισμα σε όλους τους κλειστούς χώρους... Αν δεν μυρίζουμε τσιγαρίλα όλη μέρα στο γραφείο και το βράδυ στη διασκέδαση δεν είναι ζωή αυτή!

- Αν ζούμε κοντά σε θάλασσα και υπάρχουν φύκια που τα ξεβράζει το κύμα, μπορούμε να μαζέψουμε φύκια - πολλά φύκια - και να τα απλώσουμε γύρω από τα δέντρα μας. Θα δημιουργήσουν ένα προστατευτικό στρώμα που θα συγκρατεί μέχρι και 70% της υγρασίας γύρω από τη ρίζα των δέντρων μας. Αυτό σημαίνει μεγάλη εξοικονόμηση νερού για άρδευση. Υπάρχει ένας καλλιεργητής στην Καλιφόρνια που κάνει κάτι παρόμοιο με πέτρες. Δεν έχει και άδικο: αν προσέξετε στο χώμα, ακόμη και αν είναι ξερό, δίπλα στις πέτρες φυτρώνουν αγριόχορτα. Γιατί; Διότι εκεί - φαίνεται - συγκρατείται υγρασία. Ξέρει η φύση! Υπάρχει μία πρότυπη μονάδα στην Κεφαλονιά, που μαζεύουν τα φύκια και το κάνουν λίπασμα (κομποστοποίηση) το οποίο στη συνέχεια το πουλάνε στην αγορά (έξοχο βιολογικό λίπασμα!). Μόνο να έχει κανείς φαντασία και όρεξη...

Αν ξεβράσει την φάλαινα Willy τι θα κάνουμε ? Τελευταία πάντως μόνο σκουπίδια ξεβράζουν οι παραλίες της Αττικής

Περνάμε σε πιό σύνθετες ενέργειες:

- Αντικαθιστούμε τους λαμπτήρες στο σπίτι και το γραφείο με λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας. Είναι πιό ακριβές από τις κοινές λάμπες, αλλά κρατάνε 6 χρόνια και μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας κατά 80%! (σημ. εξοικονόμηση ενέργειας σημαίνει χαμηλώτερο λογαριασμό ΔΕΗ).
- Προσέχουμε τις ενδείξεις για την απόδοση των λαμπτήρων. Οι κοινές λάμπες έχουν απόδοση "Ε", ενώ οι λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας έχουν απόδοση "Α". Χρησιμοποιούμε μόνο λαμπτήρες απόδοσης "Α".
- Μειώνουμε τη χρήση του κλιματιστικού. Χρησιμοποιούμε φυσικούς τρόπους δροσισμού, όπως, πχ. ανεμιστήρες οροφής.
- Ψωνίζουμε σε λαϊκές με βιολογικά προϊόντα - προσοχή στην πιστοποίηση των προϊόντων!

Αυτά ακούγονται επίσης μια χαρά προτάσεις...

- Φροντίζουμε να μονώσουμε τους εξωτερικούς τοίχους του σπιτιού και του γραφείου και να αντικαταστήσουμε τα μονά τζάμια με διπλά τζάμια. Προσοχή: μόνωση των εξωτερικών τοίχων δεν είναι μόνο οι τοίχοι πλήρωσης (τούβλα), αλλά κυρίως το μπετόν του σκελετού που δημιουργεί θερμογέφυρα και απώλειες. Με αποτέλεσμα να λειτουργεί επιπλέον η θέρμανση ή το κλιματιστικό.

Το κόστος ποιος ακριβώς θα το πληρώσει ? Έχετε φωνάξει τεχνίτη τελευταία στο σπίτι ? Είπατε στον διευθυντή σας ότι αντί την προθεσμία που σας έχει βάλει σκέφτεστε ότι το γραφείο της εταιρίας σας χρειάζεται μόνωση ?!

- Φροντίζουμε να μονώσουμε την ταράτσα μας και αν είμαστε και λίγο δημιουργικοί, να την μετατρέψουμε σε φυτεμένο δώμα! Η διαφορά στο εσωτερικό του σπιτιού θα είναι μεγάλη και η εξοικονόμηση σε ενέργεια επίσης σημαντική.

Το ότι θα πέσει η ταράτσα μετά από 5 χρόνια υγρασίας βέβαια είναι στα ψιλά γράμματα...

- Χρησιμοποιούμε ηλιακό θερμοσίφωνα για το ζεστό νερό. Ο ηλιακός μπορεί να καλύψει τις ανάγκες για ζεστό νερό μέχρι και 80%! Αυτό σημαίνει μεγάλη οικονομία σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Το σκεφτόμουνα να βάλω, με €1600 που μου έβγαινε για 120lt σε κεραμοσκεπή, θα κάνει απόσβεση το δισέγγονό μου

- Αν έχουμε μωρό, χρησιμοποιούμε πάνινες πάνες που πλένονται ή βιοδιασπόμενες πάνες μίας χρήσης που μπορούμε να θάψουμε στον κήπο και να γίνουν λίπασμα με τον καιρό. Αν αναλογιστούμε ότι ένα μωρό παράγει ένα τόνο σκουπίδια με τις πάνες του, αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία αυτής της πράξης.

Τις βιοδιασπώμενες δεν τις έχω δει σε πολλά supermarket (για την ακρίβεια σε κανένα από αυτά που πάω, και τελευταία η έξοδός μου είναι αποκλειστικά για πάνες!). Μήπως αντί για συνεχείς διαφημίσεις Pampers, Libero κτλ να δίναμε και λίγο air time για κάτι ποιο οικολογικό ?

Ξεπερνάμε τον εαυτό μας: εξοικονομούμε το μέγιστο:

- Ψωνίζουμε μόνο βιολογικά προϊόντα.

Αφού έχουμε πάρει καταναλωτικό δάνειο πρώτα βέβαια

- Ψωνίζουμε μόνο προϊόντα fair trade - δίκαιου εμπορίου (όπου οι παραγωγοί όσο μικροί και αν είναι πληρώνονται με δίκαιους μισθούς και όχι μισθούς της πείνας).

Για βγείτε σε μια λαϊκή και ρωτήστε τους πολίτες τι σημαίνει fair-trade και αν ξέρουν ποια προϊόντα πληρούν τις προϋποθέσεις...

- Υποστηρίζουμε μόνο εταιρείες που έχουν υπεύθυνη θέση και πρακτικές απέναντι στο περιβάλλον και προσφέρουν προϊόντα που σέβονται το περιβάλλον.

Το υπεύθυνση πως ακριβώς ορίζεται ? Μήπως σαν εταιρία που βγάζω $1δις, μολύνω το περιβάλλον και τους ανθρώπους άλλο $1δις και δίνω και $1εκ σε διαφημιστική καμπάνια ότι το κεντρικά γραφεία μας στη California ρυπαίνουν κατά 10% λιγότερο έπειτα από την οικολογική ανακαίνιση...

- Αγοράζουμε από τους ντόπιους καλλιεργητές - εκτός και αν χρησιμοποιούν φωσφορικά λιπάσματα και ψεκασμό με χημικά - οπότε αποφεύγουμε τόσο τα προϊόντα τους όσο και να ζούμε κοντά στις καλλιέργειές τους!

Και ο ντόπιος καλλιερητής θα σε ενημερώσει πλήρως για το πως τα φτιάχνει!

- Αγοράζουμε υβριδικό αυτοκίνητο που χρησιμοποιεί βενζίνη και ανακτώμενη ηλεκτρική ενέργεια κατά το φρενάρισμα. Όμως προτιμάμε να περπατάμε και να πηγαίνουμε με το ποδήλατο μέχρι το περίπτερο και με τα ΜΜΜ μέχρι το κέντρο.

Υβριδικό σε τιμή ευκαιρίας, από €27.000 και πάνω

- Χτίζουμε μόνο βιοκλιματικό σπίτι με οικολογικά υλικά. Αν το λέει η ψυχή μας, χτίζουμε με, με λάσπη και με υλικά που δεν απαιτούν μεγάλες ποσότητες ενέργειας για να παραχθούν και να μεταφερθούν (πχ. τσιμέντο). - Όμως και οικολογικά να μην χτίσουμε, δεν πετάμε τα μπάζα μας στην ύπαιθρο ούτε τα δίνουμε σε "κάποιον να τα ξεφορτωθεί". Πιθανότατα θα τα πετάξει στον πρώτο πνεύμονα πρασίνου κοντά στην οικοδομή μας, καταστρέφοντας το ίδιο το περιβάλλον μας! Διαχειριζόμαστε τα μπάζα μόνο με εναλλακτικό και νόμιμο τρόπο. Ενημερωθείτε για τα μπάζα.

Αν το λέει η τσέπη μας δεν ρωτάει κανείς ... Αν το λέει ο νόμος για τους κατασευαστές πάλι δεν το ρωτάνε (ο νόμος λέει αυστηρά πως θα βάλουμε λεφτά στο ταμείο του Κράτους από τις κατασκευές, για περιβάλλον τίποτα)

- Προσέχουμε την τοποθεσία του οικοπέδου να μην υπάρχουν τεκτονικά ρήγματα και εξετάζουμε τα ηλεκτρομαγνητικά και γεωμαγνητικά πεδία.

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε ?

- Δεν κάνουμε το σπίτι μας μεγαλύτερο από όσο χρειαζόμαστε - μερικοί λένε να το κάνουμε ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ από το σπίτι που μεγαλώσαμε. Εμείς θα πούμε απλά να μην υπερβαίνουμε τα 28-40 τετραγωνικά μέτρα για κάθε άτομο που θα ζει στο σπίτι - μαζί με το υπόγειο (το οποίο κατά 90% στην Ελλάδα είναι χώρος διαβίωσης). Με κάθε μέτρο παραπάνω, συμβάλουμε στο διογκώμενο πρόβλημα αστικοποίησης, οικοπεδοποίησης και τσιμεντοποίησης κάθε τετραγωνικού ελεύθερης γης στη χώρα - και τον πλανήτη.

Αυτό με την μικρή Αννούλα σας το είπαν ?

- Αν είμαστε κοντά στη θάλασσα, δεν χρειάζεται να φτιάξουμε πισίνα. Αν δεν είμαστε κοντά στη θάλασσα αλλά τη βλέπουμε, πάλι δεν χρειάζεται, αφού έχουμε άφθονο νερό να κοιτάζουμε. Αν δεν βλέπουμε θάλασσα και δεν είναι κοντά μας, τότε ας κοιτάζουμε... το βουνό! Η πισίνα ξοδεύει νερό (λόγω της εξάτμισης και του ετήσιου καθαρισμού της), έναν πολύτιμο φυσικό πόρο που ολοένα λιγοστεύει λόγω σπατάλης, κακοδιαχείρισης και μόλυνσης. Εκτός και αν αυτοί που θέλουν πισίνα την φτιάχνουν για ώρα ανάγκης, για να έχουν νερό να πιούν όταν δεν θα υπάρχει...

Κι επειδή συνήθως ο μικρομεσαίοι έχουν οικόπεδο κοντά στη θάλασσα και φυσικά αντέχουν και μια πισίνα, η πρόταση αυτή πιάνει το 80% του πληθυσμού

- Επειδή κάποιοι θα πουν ότι "εμείς παίρνουμε νερό από τη γεώτρηση", ας γνωρίζουν ότι το νερό της γεώτρησης προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων ή το νερό της βροχής που σιγά σιγά απορροφάται από το έδαφος. Όλοι γνωρίζουμε ότι η υπεράντληση έχει χαμηλώσει σημαντικά τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα - παλιά τα πηγάδια είχαν 10-15 μέτρα βάθος και άφθονο νερό, σήμερα οι γεωτρήσεις φτάνουν τα 100 μέτρα και δεν βγάζουν αρκετό νερό. Επίσης, με την υπεράντληση επιτρέπουμε στη θάλασσα να εισβάλει στον υδροφόρο ορίζοντα, προκαλώντας εφαλμύρινση του νερού - το οποίο πλέον είναι ακατάλληλο για χρήση και ειδικά για πότισμα! Συνεπώς, το νερό της γεώτρησης (α) δεν ανήκει στον κάθε ιδιώτη αλλά αποτελεί φυσικό αγαθό που ανήκει σε όλους (β) η υπεράντληση των υπόγειων νερών σε συνδυασμό με την λειψυδρία και εφαλμύρινση μπορούν να έχουν καταστρεπτικά αποτελέσματα για την ευφορία του εδάφους και την σταδιακή του ξηρασία και ερημοποίηση.- Εγκαθιστούμε φωτοβολταϊκά ή μικρές ανεμογεννήτριες στην ταράτσα του σπιτιού μας - προσοχή: όχι στο χωράφι μας που πρέπει να κόψουμε τα αιωνόβια δέντρα, αλλά στην ταράτσα του σπιτιού, διότι τα πανέλα θα μας την σκιάσουν κιόλας - και παράγουμε ηλεκτρικό ρεύμα από τον ήλιο και τον αέρα (ΑΠΕ).

Και φυσικά μην ξεχάσουμε και το 1 στρέμμα κήπο με τους θάμνους, ούτε και αυτούς τους κόβουμε...Για το φωτοβολταϊκά βέβαια δεν υπάρχει κάποιο κρατικό κίνητρο για το κόστος, και αν θέλουμε να πουλήσουμε ρεύμα στη ΔΕΗ καλύτερα να πουλήσουμα πάγο στος Εσκιμώους που λέει και η διαφήμιση!

- Για τον κλιματισμό χρησιμοποιούμε γεωθερμία - προτιμάμε την κάθετη καθώς η οριζόντια θα καταστρέψει μεγάλο μέρος του οικοπέδου μας λόγω της εκσκαφής!

Ξέρετε πολλούς μηχανικούς ή κατασκευαστές που γνωρίζουν την ορολογία αυτη?

- Αντί για απορροφητικό βόθρο τοποθετούμε μικρή μονάδα επεξεργασίας λυμάτων και το νερό που καθαρίζεται το βάζουμε σε ένα βυτίο για να ποτίζουμε το χωράφι μας.

Η ΕΥΔΑΠ που ζητάει υπέρογκα ποσά για κατασκευή βόθρου σε περιοχές που δεν υπάρχει τι ακριβώς κάνει ?

- Αντί για συμβατικό τζάκι, διαλέγουμε ενεργειακό τζάκι που καίει ξύλα ή βιομάζα (pellets) και έχει απόδοση 90% έναντι του 10% ενός συμβατικού τζακιού. Μπορούμε με σωστό σχεδιασμό και σωλήνωση να θερμάνουμε ΟΛΟ το σπίτι με το ενεργειακό τζάκι. Τέλος, αν προτιμήσουμε να καταφύγουμε στη λύση ορυκτού καυσίμου για θέρμανση, ας προτιμήσουμε μονάδα συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού, ώστε με την ίδια ποσότητα καυσίμου να θερμαίνουμε το σπίτι μας και να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια για χρήση.

Εδώ κάτι γίνεται...

- Χτίζουμε στέρνα στο εξοχικό μας για να συλλέγουμε το νερό της βροχής. Μετά, με ένα πιεστικό, το χρησιμοποιούμε για πότισμα ή - αν μένουμε σε μέρος με προβλήματα λειψυδρίας - το χρησιμοποιούμε για τις καθημερινές μας ανάγκες όταν δεν υπάρχει κεντρική παροχή. Καλό είναι να "καθαρίζουμε" το νερό με ασβέστη ή ένα χέλι (όπως έκαναν οι παλιοί). Θυμηθείτε να απολαύσετε το άρωμα του νερού της βροχής από τη στέρνα: μοσχοβολάει! -

Για ενυδρείο δεν είπατε τίποτα όμως...

- Τηρούμε τα παραπάνω και πείθουμε όσους ξέρουμε - και δεν ξέρουμε - περιλαμβανομένων και των πολιτικών μας, να κάνουν το ίδιο!

Καλά αυτό κι αν είναι ανέκδοτο....

- Όπως λέει και ο Αλ Γκορ, πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και πρωταγωνιστής της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας "Μία Ενοχλητική Αλήθεια": "Πίεσε τους πολιτικούς σου να αλλάξουν. Αν δεν αλλάζουν μπες ο ίδιος στην πολιτική!"

Το τι λογαριασμούς ηλεκτρικού πληρώνει ο Αλ Γκορ όμως δεν το διαφήμισε κανείς...

Η πείνα σας προωθείται

Μιας και πρόσφατα είχαμε άφιξη νέου μέλους στο σπίτι μας (και όχι δεν πρόκειται για την 19χρονη Ουκρανή Νατάσσσσσα όπως περίμενα αλλά για μια εξίσου κούκλα 3 κιλών και 48 εκατοστών) ως γνωστόν η ζωη (=έξοδος από το σπίτι) δυσκολεύει (=κόβεται μαχαίρι μέχρι νεωτέρας) οπότε και οι κριτικές εστιατορίων θα μειωθούν (να δει και η τσέπη μας μια άσπρη μέρα, αν και τη θέση των εστιατορίων παίρνουν τώρα οι πάνες). Υπομονή να σαραντίσει η μικρή οπότε από Ιούλιο θα αρχίσουμε να βγαίνουμε (ευτυχώς οι γιαγιάδες είναι ετοιμοπόλεμες για το parking της μπέμπας). Η μόνη κριτική που μπορώ να γράψω αυτές τις μέρες είναι Frisolac VS μητρικό γάλα (όπου βέβαια το μητρικό γάλα κερδίζει στα σημεία :-) ). Τουλάχιστον δεν θα μείνω πίσω στα καλλιτεχνικά και γευστικά δρώμενα (θα ενημερώνω μεν αλλά σε ελάχιστα θα καταφέρω να πάω μάλλον!). Review για ταινίες και delivery όμως θα παίξουν αρκετά!

Με μια μικρή καθυστέρηση

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Punto Di Μακαρόνια

Εχθές το απόγευμα κατέβηκα για την καθημερινή (=μια φορά το μήνα) άσκηση με το ποδήλατο για το γύρο των Μελισσίων (για όσους γνωρίζουν την ανηφόρα μπροστά από το Αμαλία Φλέμινγκ καταλαβαίνουν γιατί είναι άσκηση!). Αφού έκαψα τουλάχιστον 100 θερμίδες λεω ας χτυπήσω και μια μακαρονάδα για βράδυ βλέποντας το mini size εστιατόριο (3-4 τραπέζια σύνολο), πρακτικά deliverάδικο όμως, Punto Di Pasta. Ο κατάλογος φαίνεται συμπαθητικός και τα πιάτα έχουν εκτός από τα κλασσικά που βρίσκεις σε όλα τα ιταλικά delivery και αρκετά με σπιτικά ζυμαρικά όπως και ωραία ορεκτικά. Μιας και θα έτρωγα μόνος μου (αλλά κάνω ηθική συμπαράσταση στη γυναίκα μου οπότε δικαιούμαι και ορεκτικό) πήρα σπανάκι σωτέ με τυρί και μανιτάρια και πέννες με σολομό

Μέχρι να ανέβω την ανηφόρα του Φλεμινκ, να κάνω ένα ντους και να αλλάξω τη μικρή ο courier έφτασε. Τα κουτάκια μύριζαν ωραία (βέβαια για το σπανάκι που είχε αρκετό ζουμί το απλό χάρτινο κουτάκι με αλουμινόχαρτο από μέσα δεν επαρκούσε και είχε παπαριάσει αρκετά μέχρι να έρθει!). Χωρίς 2η σκέψη άρχισα από το σπανάκι, που ήταν μια χαρά σωταρισμένο, με το τυρί να έχει λιώσει όπως πρέπει από πάνω (και να έχει κάνει αυτή την ωραία κρούστα για να γεμίσει ο ουρανίσκος). Τα μανιτάρια δεν με ξετρέλαναν δεν ήταν και άσχημα όμως. Οι πέννες ήταν σωστά al dente και ο σολομός ήταν καλής ποιότητας μιας και δεν είχε βγάλει αυτή την αλμύρα που επισκιάζει οτιδήποτε άλλο (και ούτε είχαν τσιγκουνευτεί σε ποσότητα). Η σάλτσα με την κρέμα γάλακτος δεν ήταν βαριά όπως την έχω πετύχει αλλού και αφήνει την κρεμώδη υφή της στο βαθμού που έπρεπε. Οι εντυπώσεις από κατάστημα αρκετά καλές. Για ιταλικό delivery είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει (πχ καλύτερο από το Amodo Mio που εξυπηρετεί Φιλοθέη, Ν. Ιωνία κτλ). Εν αντιθέση με το Αθηνόραμα που το έθαψε, εγώ το προτείνω άφοβα (κρατάω μια επιφύλαξη για τα υπόλοιπα πιάτα αλλά σαν πρώτη εντύπωση ήταν αρκετά καλό - από το Antonio's πχ οι γεύσεις ήταν σαφώς καλύτερες)

(Λ. Δημοκρατίας 49 , Μελίσσια, 210-8034434)