Enron, ask why asshole

Σάββατο βράδυ παρά το ότι το μωρό μας είχε βγάλει νοκ άουτ ο ύπνος δεν ερχόταν οπότε είπα να δω το Enron: the smartest guys in the room στην ΕΤ1 (άρχιζε στις 12μμ και μιας και το είχα και στις προτάσεις της εβδομάδας είπα να δω τι προτείνω :-)). Τελικά το ντοκιμαντέρ ήταν απίστευτο! Σε μερικά σημεία είχε μέχρι και suspense με το τι έδειχνε (ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία).

Δεν ξέρω αν εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι όταν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο ή αν στην Ελλάδα είχαν δώσει περισσότερο βάση οι ειδήσεις στο που κάνει μπάνιο ο Ψινάκης το καλοκαίρι (μάλλον το 2ο) αλλά δεν είχα καν ιδέα για το τι είχε γίνει. Το τι έδειχνε φαίνεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ειδικά για μια χώρα που διαλαλεί το πόσο ασφαλείς είναι οι πολίτες της, πόσο "ελευθερία λόγου" υπάρχει, μηδέν ανοχή στο χρηματισμό και πλήρης διαφάνεια συναλλαγών σε όλους τους επιχειρηματικούς κλάδους! Για τα δε "διαπλεκόμενα" ούτε λόγος να γίνεται!

Ξεκινούσε με την δημιουργία της Enron, την διαμόρφωση της εταιρικής κουλτούρας και συνέχιζε με το πως εξαπατούσε την Wall Street, πότε και ποιο συνέβαλαν σε αυτό και φυσικά τα ξεφούσκωμα. Σταματούσε όταν ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης και δεν είχε όλες τις αποφάσεις (ακόμη δεν έχουν λήξει όλες οι υποθέσεις). Το ντοκιμαντέρ είχε συνεντεύξεις από εργαζόμενους ή συνεργάτες της Enron, ανθρώπους εμπλεκόμενους στην ιστορία μαζί με αποσπάσματα συνεντεύξεων των στελεχών, το τι είχε γραφτεί στον τύπο και μεταδοθεί στην τηλεόραση.

Το όλο σκηνικό φαντάζει απίστευτο ακόμη και για Ελληνικά δεδομένα, πιο πολύ ταιριάζει σε χώρες της Αφρικής και σίγουρα καθόλου με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι για τις ΗΠΑ! Αν και δεν θέλω να χαλάσω την αγωνία, εν ολίγοις έχουμε τα εξής περιστατικά:

- Χρηματισμός πολιτικών (του κου Γιωργάκη Bushτη, πατέρα και υιού, του κου Terminator, κυβερνήτη της California - ντυμένο όμως σαν προεκλογικό support οπότε δεν μιλάμε για χρηματισμό), τραπεζιτών (Merril Lynch, Citibank), ελεγκτών (Arthur Andersen) και αρκετών ακόμη συνειδήσεων

- Εταιρία εισηγμένη στο χρηματιστήριο όπου υπήρχαν χρονιές χωρίς να έχει δημοσιεύσει ισολογισμούς!!!

- Πλαστά λογιστικά βιβλία και μεγέθη για πολλές συνεχόμενες χρονιές

- Εταιρίες μαϊμού όπου περνούσαν τα χρήματα

- Για σειρά ετών η εταιρία δεν είχε κάποια επίσημα έσοδα αλλά η μετοχή της ανέβαινε στα ύψη

- Ψεύτικο black out ηλεκτρικού ρεύματος στην California για μέρες ολόκληρες ώστε να ανέβει η τιμή της ηλεκτρικές ενέργειας και να μπορέσει η Enron να καλύψει τη χασούρα

- Performance bonus της τάξεως των $40 εκατομμυρίων ή redudance bonus $350 εκ !!!

Το μενού έχει και άλλα πολλά. Το μόνο μείον σημείο είναι πως ενώ μας δείχνει ξεκάθαρα την απληστία των στελεχών που έγινε τελικά εταιρική κουλτούρα, αναρωτιέται πως μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο (πως μπορεί σε μια καπιταλιστική χώρα όπως οι ΗΠΑ να υπάρχει απληστία για τα χρήματα ? Περίεργο φαίνεται όντως!). Επίσης δεν στέκεται όσο θα έπρεπε στο ότι η Enron ήταν απλώς η βιτρίνα και ότι εκτός από την Arthur Andersen που έκλεισε, εταιρίες που στήριξαν το όλο εγχείρημα (και φυσικά με το αζημίωτο) όπως η Citibank και η Merril Lynch αλλά και η ίδια η κυβέρνηση Bush που έκανε τον προηγούμενο κυβερνήτη της California (πριν τον Commando) αποδιοπομπαίο τράγο πέρασαν στα πολύ ψιλά γράμματα. Συνολικά αξίζει σίγουρα σαν ντοκιμαντέρ και υπολείπεται μόνο στο τι έγινε κατά και μετά την δίκη (χρονικά αργότερα από το ντοκιμαντέρ έτσι κι αλλιώς).

Μετά το τέλος του ντοκιμαντέρ εύλογα αναρωτιέται κανείς τι απέγινε στη δίκη. Συνοπτικά, ο οικονομικός διευθυντής έφαγε 6 χρόνια, έδωσε $29εκ και μερικά σπίτια και καθάρισε (έκανε και τον χαφιέ για τους άλλους δύο). Ο ιδρυτής της Enron πέθανε από έμφραγμα ένα μήνα αφού είχε βγει η καταδίκη του και πριν προλάβει να δει της φυλακής τα σίδερα. Ο CΕΟ (Νο2 στην υπόθεση) έφαγε 24 χρόνια (αρχικά), αλλά μιας και ο δικηγόρος του ήταν ο ίδιος που είχε αθωώσει και τον OJ Simpson έκανε έφεση και μένει έξω μέχρι να εκδικασθεί και η έφεση! Από τους υπόλοιπους 34 που εκδικάσθηκαν οι περισσότεροι έφαγαν από 0-5 χρόνια και μερικά πρόστιμα. Κάποιες υποθέσεις ακόμη περιμένουν (ψιλοπράγματα όπως πχ τα χρήματα που είχε επενδύσει ο κόσμος στις μετοχές της Enron και δεν πήραν δεκάρα τσακιστή)

Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον πολιτικό να μιλάει για διαπλεκόμενα και φούσκες χρηματιστηρίου, καλό είναι να έχετε δει την ταινία ώστε να μην σκεφθείτε "Θέε μου σε τι χώρα ζω", συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!!!

PS: Όποιος την έχει δει θα καταλάβει και τον τίτλο του άρθρου